چکیده:
هدف: این پژوهش با واکاویِ پیشروایتهای آموزگاران باتجربه از رویدادهای کلاس درس و کنشهای اخلاقی آنان در پی شناساییِ شناسههای اخلاقیِ آموزگاری است.
روش: پژوهش کنونی از نظر هدف، کاربردی و از نظر رویکردی، کیفی است که با راهبرد پیشروایت (با پیشفرض پراگماتیکی پِرسی) انجام شده است. با روش نمونهگیری متواتر نوزده آموزگار با تجربهی بیش از ده سال کار در دبستانهای شهر سنندج بهعنوان مشارکتکنندگان در پژوهش مورد مصاحبه قرار گرفتند. دادههای بهدستآمده از مصاحبههای انجامشده، پس از کدگذاری تماتیک، به روش توصیفی- مقایسهای تحلیل شد.
یافتهها: در این واکاوی، سه شناسهی کاربردی (حمایتگری، راهنمایی، توانمندسازی) و دو فرا-شناسه (احترام و رازداری) شناسایی شد که میتوان با نگاه به شناسهها و اینکه رویدادهای برانگیزانندهی کنش اخلاقی پیوندِ کمی با تحصیل داشتهاند، همهی شناسهها را زیر نام مسئولیتپذیری در برابر زندگانی شاگردان، چونان تم بنیادی، جای داد. یافتههای این پژوهش آموزگار را چونان یک کنشگر اجتماعی میبیند؛ نه کسی که تنها مهارتهای حرفهای دارد. وی کسی است که اخلاق حرفهای را فراتر از کلاس و دبستان میبیند و کنشگرانه درگیر حالوروز شاگردان میشود تا آنان از پسِ مشکلات بیرون از دبستان برآیند.
Human beings have always been involved with moral questions. Some of these questions come up when we engage in professional work. Professional ethics codes will help us to answer these questions and behave ethically.
Purpose: This research aimed at identifying teachers’ ethical codes of teaching by looking at their memories of classroom events and their ethical (re)actions.
Method: As an applied research, researchers used ante-narrative strategy based on pragmatic presupposition to analysis teachers’ narratives about ethics of teaching. 19 teachers selected by sequential sampling from Sanandaj trained elementary teachers in this research.
Findings: By analyzing their ante-narratives, three functional codes (support, guidance, and empowerment) and two meta-codes (respect and secrecy) were identified which can be classified as “responsibility for the students' life” because all those codes derive from events that (triggered the ethical action) has little relevance to teaching and learning activities.
خلاصه ماشینی:
فصلنامه علمي پژوهشي تدريس پژوهي Journal of Research in Teaching سال ششم– شماره چهارم – زمستان ٧٩٣١ صفحات: ٤٥-٣٤ Vol 6, No 4, Winter 2019 The principles of Teacher’s Ethics: اصول اخلق آموزگاري: بازانديشي پيشروايتهاي Rethinking Ante-Narratives of Moral Life زيست اخلقي فراتر از دبستان Beyond School S.
Assistant Professor, Department of education, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran چکيده Abstract هدف: اين پژوهش بـا واکاوي پيشروايتهاي آموزگاران باتجربه Human beings have always been involvedاز رويـدادهـاي کلس درس و کنشهـاي اخلقي آنـان در پي with moral questions.
اين درهمتنيدگي اخلق و آموزش، نيز همچون درهمتنيدگي اخلق و تربيت، درونزاد و سرشتين است و ناگريز؛ چراکه آموزش تلشــي اســت آگاهانه براي اثرگذاري بر شــاگردان در راســتاي بهترشــدن رفتارها و نگرشها از راه دسـتيابي به شـناخت و فهمي ژرف و گسـترده )٢٠٠١ ,Johnston &Buzzellia ;٢٠٠٨,Campbell(.
خود اينکه «دگرگوني نيکو و پسـنديده چيسـت؟» نيازمند داوريهاي اخلقي اسـت و از ديگر سـو، چگونگي پديدآوردن اين دگرگونيها در جان شـاگرد نيز بايد به شـيوهاي اخلقي باشد ) ,Frankena 1973; Petres, 1973; Peters & Hirst 1970; Hansen 1998; Carr 1999; Buzzellia & Johnston, ;٢٠١٨ Bolandhematan;٢٠٠٨ ,Campbell ;٢٠٠١(.
اينسـان آنان خودگردان و خودفرمان خواهند بود )٢٠١٧ Maxwell &Schwimmer ( با اين نگاه پژوهش پيشروايتي در اخلق حرفهاي ميتواند هم مشارکتکنندگان را به بازانديشي بيشتر در شناسههاي اخلق حرفهاي آمووزش بکشـاند هم به ديگران نشان دهد که در چالشهاي دانشآموزان و در کلس درس، کنش آموزگاران چگونه بايد باشد.