چکیده:
ﺣﻮزه اﺟﺘﻤﺎع از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺮﺻﻪﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از زﻣﺎن ﺻﺪر اﺳﻼم ﺑﺮای زﻧﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺴﺘﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﮐﺮم (ص) ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺪودﯾﺖ زﻧﺎن در ﺑﺮﺧﻮردﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ آﻧﺎن را در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺷﺮﯾﮏ و اﯾﺸﺎن را ﻋﻬﺪه دار ﭼﻪ وﻇﺎﯾﻔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ؟ ﭘﺮﺳﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اراﺋﻪ اﻟﮕﻮی ﺣﺴﻨﻪ از زﻧﺎن اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﺻﺪد ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ آن اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﻪ ﺑﺎ روش ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای ﺟﻤﻊ آوری و ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺑﻪ آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﻣﺴﺆوﻟﯿّﺖﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺳﭙﺮده ﺷﺪه ﺑﻪ زﻧﺎن را در ﺳﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪی ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﯿﻌﺖ، ﻫﺠﺮت و ﻣﺸﺎرﮐﺖ در ﺟﻨﮓ ﺑﺎ اﻓﻌﺎﻟﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎری، ﺗﻬﯿﻪ دارو، ﺗﺠﻬﯿﺰ ﻟﻮازم در ﻋﺮﺻﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ؛ ﺷﺮﮐﺖ در ﻧﻤﺎز ﺟﻤﺎﻋﺖ، ﻣﺸﺎﻋﺮه و ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ از ﺟﻤﻠﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺣﻮزه ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﮐﺸﺎورزی، داﻣﺪاری، ﻓﺮوﺷﻨﺪﮔﯽ ﻧﯿﺰ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﻋﺮﺻﻪ اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺎﻧﻮان در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪهاﻧﺪ.
خلاصه ماشینی:
واکاوی مسؤولیّتهای اجتماعی بانوان در عصر پیامبر اکرم (ص) زهرا مهدوی فخر 1 ، محمّدمهدی کریمی نیا 2 ، مجتبی انصاری مقدم 3 1 سطح سه (کارشناسی ارشد) حوزه علمیّه خواهران قم، معاون پژوهش مدرسه فاطمه معصومیّه (س) اهواز 2 استاديار و عضو هيأت علمي دانشگاه علوم و معارف قرآن كريم (نویسنده مسئول) 3 دانشجوي دكتري علوم قرآن و حديث دانشگاه ميبد، مدرس دانشگاه و پژوهشگر چکیده حوزه اجتماع از جمله عرصههایی است که از زمان صدر اسلام برای زنان مسلمان بستر فعالیت بوده است.
اما نويسنده اين مقاله در صدد است با توجه به اهميت روابط اجتماعي در اسلام، همچنین نگاه ویژه دین به حفظ شخصیت و پاکدامنی زن به بررسی شناخت هر چه بيش تر نقش بانوان مسلمان در زمينههاي اجتماعي و فعالیت های سپرده شده به آنان توسط پیامبر اسلام (ص) بپردازد ومسؤولیّت هاي اجتماعي سپرده شده از سوي پيامبر اكرم (ص) به زنان را بررسي نمايد.
» اطلاق و عموم این آیه، شامل اتخاذ شغل نیز می شود؛ یعنی اگر زنان بخواهند در بخشی از زندگی خود که فارغ از انجام حقوق دیگران است، به فعالیت های اقتصادی و یا اجتماعی بپردازند، مانعی ندارد؛ به شرطی که طبق فرموده قرآن بر اساس معروف یعنی اصول عقلانی و انسانی و عرف جامعه باشد.
5. محورهای نگرش پیامبر اکرم (ص) در فعالیت اجتماعی زنان دنیای قبل از اسلام؛ ناسازگاری محیط و چادرنشینی، شلاق بادهای سوزان موسمی، بیابان خشک و سوزان، قتل و غارت و خونریزی و خون آشامی برای سیر کردن شکم خود و هزاران بدبختی های دیگر عواطف رقیق انسانیت و بشریت را از غالب مردم آن زمان چنان سلب کرده بود که آنان به دست خویش پاره جگر خویش یعنی دختر خویش را زنده زنده در گور می کردند.