چکیده:
با توجه به تغییرات پرشتاب در جهان معاصر و رقابت شدید سازمان ها برای دستیابی به منابع ثروت، توجه جدی به منابع
انسانی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. دراین راستا توجه به رویکردهای نوین در امر آموزش نیروی انسانی بسیار جدی است. زیرا سرمایه گذاری در امر آموزش، افزایش بهره وری نیروی انسانی را به دنبال دارد.هدف اصلی مدیریت منابع انسانی در هر سازمانی، کمک به عملکرد بهتر برای نیل به اهداف سازمانی است. کمک به افزایش تولید و بهره وری، مؤثرترین کاری است که میتوان برای کمک به سازمان انجام داد.. برنامه ریزی نیروی انسانی مانند هر یک از انواع برنامه ریزی ها، وسیله ای برای کسب مقصود است که در این مورد مقصود عبارت از حصول اطمینان از تأمین نیروی انسانی که قادر باشند تمام فعالیت های مورد نیاز برای رسیدن به اهداف سازمان را به عهده گیرند، میباشد اگرچه مدیریت منابع انسانی دخالت مستقیم چندانی در چگونگی استفاده از سایر منابع در سازمان ندارد، با توجه به دخالت و حضور عامل انسانی در تمام صحنه ها، مدیریت منابع انسانی با طراحی برنامه ها و سیستم هایی برای به کارگیری شایستة نیروهای سازمان، نقش مهمی در بقا و کارایی سازمان ایفا میکند در این راستا لازم است فرایند، منابع و اقدامات لازم آموزشی در سازمان شناسایی و در یک مدل علمی متناسب برنامه ریزی شود. چرا که آموزش و بهسازی کارکنان اقدامی راهبردی است که در سطح فردی باعث ارزشمندی و رضایت مندی فرد و در سطح سازمانی باعث بهبود و توسعه سازمان می شود روش بررسی :کلیه منابع در دسترس با استفاده از کلمات کلیدی مانند : موزش،نیروی انسانی ،برنامه ریزی ،مدیریت و.......در این مقاله آورده شده است با جستجو در googlescholer.،google و.......جمع اوری شده است اکثریت منابع فارسی هستند . بحث و نتیجه گیری : در نتیجه مدیریت و برنامه آموزشی، تولید بی وقفه علم و تدوین متون و تأسیس رشته های جد ید متناسب با شرایط و نیاز روز، پیش نیاز توفیق
آموزش در دنیای کنونی است. لذا ساختار آموزش کارکنان باید از ماهیتی چندوجهی، انعطاف پذیر و روزآمد برخوردار باشند. یعنی کارکنان علاوه بر دارا بودن آموزشهای معمول و مهارتهای لازم و توان تعامل با محیط، به نوعی از مدیریت توانمند اقتضایی و قدرت تصمیم سازی در عمل نیز برخوردار شوند.