چکیده:
آموزه آخرت از تعالیم مهم کتاب مقدس و قرآن کریم است. در هر دو متن، آیات متعددی درباره آخرت آمده است. با این حال، معنا و ماهیّت آخرت در این دو کتاب تفاوتهایی با هم دارد. این تفاوت ماهوی در نهایت به تفاوت در رویکرد این دو کتاب در مطرحکردن آموزه معاد انجامیده است. این مقاله با هدف نشاندادن تفاوت اساسی رویکرد این دو متن در مطرحکردن آموزه معاد نوشته شده است. روش این مقاله، تحلیل محتوای عرفی است و نویسندگان از این طریق به کشف چارچوب مفهومی این آموزه در هر دو متن اقدام کردهاند. بر اساس این روش، کتاب مقدس با استفاده از چارچوب مفهومی خاصی آموزه آخرت را مطرح کرده که چنین است: مرگ، بازگشت مسیح، رستاخیز، روز خدا، نامههای عمل، داوری، نوسازی زمین و آسمان، زندگی بازپسین، بهشت، جهنم. چارچوب مفهومی قرآن کریم هم چنین است: مرگ، رجوع به خدا، قیامت، محاسبه و داوری، نامه عمل، گواهی و گواهان، حکم و حسرت و شادی، حیاةالآخرة، بهشت، جهنم. چارچوب مفهومی هر دو کتاب تا حدی مشابهت دارد. وجود مفاهیمی چون «نامه عمل»، «گواهان»، و «داوری» نشان میدهد که رویکرد و هدف اصلی و کلّی هر دو کتاب در مطرحکردن آموزه آخرت، اخلاقی است. با این حال، قرآن کریم در این زمینه بیشتر و آشکارتر از کتاب مقدس به دنبال این هدف است. در عوض، کتاب مقدس زمینههای الاهیاتی را بیش از قرآن در مطرحکردن آموزه آخرت دنبال میکند. اناجیل با تأکید بر بازگشت عیسی و زندهشدن مردگان به دنبال توجیه ایمان مسیحی هستند.
The doctrine of the Hereafter is one of the important teachings of the Bible and the Holy Quran. In both texts, there are several verses in this regard. However, the meaning and nature of the Hereafter are different in these two books. Such a difference has also ultimately led to differences in the approach of the two books in introducing the doctrine of the resurrection. This article has been written with the aim of showing the fundamental difference between the approaches of these two texts in introducing the doctrine of resurrection. The method of the article is customary content analysis through which the authors have explored the conceptual framework of the mentioned doctrine in both texts. According to this method, the Bible, using a special conceptual framework, introduces the doctrine of the Hereafter, which is as follows: death, return of Christ, resurrection, day of God, letters of action, judgment, renewal of earth and sky, afterlife, heaven and hell. The conceptual framework of both books is somewhat similar. Concepts such as "Letter of Action", "Witnesses", and "Judgment" show that the main and general approach and purpose of both books in presenting the doctrine of the Hereafter is ethical. However, the Holy Quran pursues this goal more clearly than the Bible. In contrast with regard to presenting the doctrine of the Hereafter, the Bible pursues more theological contexts than the Quran. The Gospels seek to justify the Christian faith by emphasizing the return of Jesus and the resurrection of the dead
خلاصه ماشینی:
بر اسـاس ایـن روش ، کتاب مقدس با استفاده از چارچوب مفهومی خاصی آموزه آخرت را مطرح کرده که چنین اسـت : مرگ ، بازگشت مسیح ، رستاخیز، روز خـدا، نامـه های عمـل ، داوری، نوسـازی زمـین و آسـمان ، زندگی بازپسین ، بهشت ، جهنم .
این نوسازی، تحقق نهایی طرح خدا است برای جهان و انسان : باید چشم به راه آن روز باشید و تلاش کنید تا آن روز زودتر فرا رسد، روزی که آسمان ها خواهد سوخت و اجرام آسمانی در شعله های آتش ذوب شـده ، نـابود خواهند گشت ؛ ولی ما با امید و اشـتیاق ، در انتظـار آسـمان هـا و زمـین جدیـد می باشیم که در آنها فقط عدالت و راستی حکم فرما خواهد بود، زیرا این وعـده خدا است ؛ پس ای عزیزان ، از آنجا که منتظر این رویدادها هستید و چشم بـه راه بازگشت مسیح میباشید، سخت بکوشید تا بی گناه زندگی کنیـد و بـا همـه در صلح و صفا به سر برید تا وقتی مسیح باز میگردد از شما خشـنود باشـد (دوم پطرس ۳: ۱۳ مقایسه کنید: با مکاشفه ۲۱: ۱).
٦. داوری از دیگر مفاهیم کلیدی در آخرت شناسی مسیحی «داوری فرجامین » یا نهایی است : «اگر کسی صدای مرا بشنود ولی اطاعت نکند، من از او بازخواست نخواهم کرد، زیرا من نه برای بازخواست بلکه برای نجات جهان آمده ام ؛ ولی تمام کسانی که مرا و سخنان مرا نمی پذیرند، در روز قیامت به وسیله کلام من از ایشان بازخواست خواهد شد» (یوحنا ۱۲: ۴۷ و ۴۸) بر اساس این مفهوم ، کتاب مقدس به مسیحیان تعلیم میدهد که وقتی مسیح با جلال پدر باز گردد، آخرین داوری را بر پا خواهد کرد و هر کس را برابر آنچه در حیات زمینیاش انجام داده و رفتار کرده است پاداش و کیفر خواهد داد (یوحنا ۵: ۲۸؛ اعمال ۲۴: ۱۵).