چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، طراحی الگوی راهکارهای حمایت از حریم خصوصی کودکان در فضای مجازی بوده است با استفاده از روش کیفی، مصاحبه عمقی با 18 نفر از متخصصان حوزه ارتباطات و حقوق، فعالان کودک و روانشناسان، صورت گرفته و با روش نمونهگیری نااحتمالی هدفمند، دادههای پژوهش به اشباع نظری رسیده و پس از تفسیر، با استفاده از روش تحلیل مضمون تفسیر شده و مدل مفهومی ساخته شده است. یافتههای پژوهش، 6 مضمون فراگیر و 17 مضمون سازمانیافته را بهعنوان شاخههای اصلی در تدوین راهکارهای حمایت از حریم خصوصی کودکان در فضای مجازی نشان دادهاند که عبارتاند از: راهکارهای اجتماعی (محیط اجتماعی)، فرهنگی (فرهنگسازی)، حقوقی (قانونگذاری، الزامات تهیه رضایتنامه و الزامات دسترسی)، وضعیت آموزشی (سواد رسانهای، تولید محتوا، تفکر انتقادی، آموزش رسمی، مدیریت دانش و گسترش حوزه سواد و اندیشه)، شرایط اقتصادی (سرمایهگذاری) و نگرشهای مدیریتی (الزامات فنی، سیاستگذاری، آموزشی، امنیت سازمانی و حمایت نهادی). مضامین و الگوی احصا شده در تدوین راهبردها و قوانین لازم برای سیاستگذاری و برنامهریزیهای مربوط به حمایت از حق حریم خصوصی کودکان در فضای مجازی کاربرد دارد.
The research conducted by qualitative method through which 18 experts in the field of communication and law, child activists and psychologists were interviewed to provide a model to protect children's privacy in cyberspace. The Samples were selected by purposive non-probability sampling method. The collected data were interpreted after theoretical saturation using content analysis method and finally a conceptual model was constructed. In this study, 6 comprehensive themes and 17 organized themes were identified as the main branches of strategies for protecting children's privacy in cyberspace, which are: Social strategies (social environment), cultural (culturalization), legal (legislation, consent requirements and access requirements), educational status (media literacy, content production, critical thinking, formal education, knowledge management and literacy and thought development), Economic conditions (investment) and managerial attitudes (technical requirements, policy, training, organizational security and institutional support).
خلاصه ماشینی:
به اين ترتيب ، پرسـش اصلي پژوهـش اين اسـت کـه براي حمايـت از حريم خصوصـي کودکان در فضـاي مجازي چـه راهکارهايـي وجـود دارد؟ و الگـوي پيشـنهادي بـراي ايـن راهکارها چيسـت ؟ پيشينه پژوهش صابرنـژاد و حسـين پور (١٣٨٦) در مقالـه اي با عنوان «تحليل حقوقي گونه شناسـي نقض حريم خصوصي در فضاي سـايبر» که به دسـته بندي انواع نقض حريم خصوصي در فضـاي مجـازي پرداخته انـد، چنيـن نتيجه گيـري مي کننـد کـه نفـوذ و زيـر نظر گرفتـن ، جمـع آوري غيرمجـاز، تغييـر غيرمجـاز، سـرقت هويـت ، انتقـال غيرمجـاز و افشـاي غيرمجـاز از گونه هـاي نقـض حريم خصوصي در فضاي سـايبر اسـت .
Merike کومـار١ و همـکاران (٢٠١٩) در پژوهشـي بـا عنوان «ملاحظـات حريم خصوصي و امنيـت اسـتفاده از فنـاوري در مـدارس ابتدايي » که با هدف شناسـايي چالش هاي اسـتفاده از فنـاوري در مدارس انجام شـده ، نشـان داده اند که آمـوزش مفاهيم حريم خصوصـي و امنيـت فضـاي مجـازي کـه از سـوي معلمان پايـه ابتدايي مدارسـي که از فناوري هـاي ديجيتـال بـراي تدريـس اسـتفاده مي کننـد، از راهکارهـاي مؤثـر در آشـنايي کـودکان بـا حريم خصوصـي و امنيت ديجيتال اسـت .
عوامـل اجتماعي (محيـط اجتماعي )، شـرايط فرهنگـي (فرهنگ سـازي ) و حقوقـي (قانون گـذاري ، الزامـات تهيـه رضايت نامـه و الزامات دسترسـي )، وضعيت آموزشـي (سـواد رسـانه اي ، توليد محتوا، تفکر انتقادي ، آموزش رسـمي ، مديريت دانش و گسـترش حوزه سـواد و انديشـه )، شرايط اقتصادي (سـرمايه گذاري ) و نگرش هـاي مديريتـي (الزامـات فني ، سياسـت گذاري ، آموزشـي ، امنيـت سـازماني و حمايـت نهـادي ) ٦ مضمـون فراگيـر و ١٧ مضمون سـازمان يافته شناسـايي شـده به عنـوان شـاخه هاي اصلـي و تعيين کننـده در تدويـن راهکارهـاي حمايـت از حريـم خصوصـي کـودک در فضاي مجازي تبيين شـده اند.