چکیده:
زمینه و هدف: با زندانی شدن والدین، کارکردهای مختلف خانواده دچار اختلال شده و سیر همنوایی فرزندان با اجتماع مشکل میشود. همنواشدن افراد با ارزشها و هنجارهای اجتماعی و ورود موفقیتآمیز به زندگی اجتماعی، مستلزم داشتن خانوادهای بهنجار و منسجم است. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی ابعاد خطر گرایش به بزهکاری در فرزندان زندانیان و بررسی وضعیت عوامل خطر در جامعه آماری پژوهش است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر رویکرد کمی است که به روش توصیفی – تحلیلی انجام شد. دادههای پژوهش به روش میدانی و با استفاده از پرسشنامه بسته گردآوری شد. نمونه پژوهش حاضر خانواده زندانیان زندان اوین تهران هستند. در این پژوهش عوامل خطر به عنوان متغیر مستقل و احتمال خطر گرایش به بزهکاری به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شد. برای بررسی نرمال بودن دادهها از آزمون تی تک نمونهای و برای محاسبه پایایی، ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد.یافتهها: بیش از 80 درصد از فرزندان زندانیان، رفتار مجرمانه والد زندانی خویش را تأیید کرده و آن را قبیح نمیدانند و حتی دولت و جامعه را مقصر اصلی ارتکاب جرم توسط والدین خویش قلمداد میکنند. همچنین درصد قابل توجهی از نمونه آماری پژوهش الگوی مناسب و شایستهای در اختیار ندارند تا در نبود پدر یا مادر بتوانند ارزشها و هنجارهای اجتماعی را فرا گیرند. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که زندانی شدن والدین به طور مستقیم کارکرد جامعهپذیری خانواده را دچار اختلال میکند. نقض هنجارهای اجتماعی توسط والدین موجب الگوپذیری ناهمنوایی در فرزندان شده و منجر به جامعهپذیری منفی اطفال و نوجوانان میشود. به این ترتیب و با توجه به نتایج حاصل از پژوهش میدانی، زندانی شدن والدین با اختلال در کارکرد جامعهپذیری خانواده، خطر گرایش به بزهکاری را در فرزندان زندانیان افزایش میدهد.
Large and growing population of prisoners has caused that many families be exposed to injury due to imprisonment of a parent. Because with this event various family functions will be impaired and it confuses the way children interact with society. Matching people with social values and norms and successful entry into social life, requires a normal and cohesive family. If family cohesion be impaired and the process of socializing children not going well, the tendency of delinquency will be strengthened in children and adolescents of these kinds of families. This research has been conducted by descriptive-analytical method. 60 families of prisoners have been investigated. For this purpose a questionnaire was used to collect information and then data has been evaluated with the sample t test. The results show that 85 percent of children of incarcerated parents are exposed to negative socialization. Finally the results of this research indicate that children of incarcerated parents are exposed to the risk of delinquency