چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط توانمندی ایگو، سبکهای فرزندپروری با آسیب پذیری نسبت به اعتیاد با نقش واسطه ای سرکوبگری عاطفی در نوجوانان صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل همه دانش آموزان پسر دوره ی متوسطه ی دوم شهرستان اسکو بود که سال تحصیلی 1399-1398 در حال تحصیل بودند (1100 نفر). تعداد 200 دانش آموز پسر و مادران آنها با استفاده از روش نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسش نامه ی شناسایی افراد در معرض خطر اعتیاد، پرسش نامه ی روانی-اجتماعی توانمندی ایگو، پرسش نامه ی سبک های فرزندپروری و پرسش نامه ی سازگاری پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافتهها: مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود. توانمندی ایگو و سبکهای فرزندپروری اثر مستقیم معناداری بر آسیب پذیری نسبت به اعتیاد داشتند. همچنین، سرکوبگری عاطفی در رابطه ی سبکهای فرزندپروری و توانمندی ایگو با آسیب پذیری نسبت به اعتیاد نقش واسطه ای معناداری داشت. نتیجه گیری: ابعاد توانمندی ایگو و سبک فرزندپروری مقتدرانه به واسطه ی کاهش سرکوبگری عاطفی قادر به تبیین کاهش اعتیادپذیری نوجوانان می باشند. این امر می تواند به عنوان الگویی مناسب برای طراحی برنامه های پیشگیری از اعتیاد در بین نوجوانان و جوانان مفید واقع گردد.
Objective: The present study was performed aiming to investigate the relationships of ego-strength and parenting styles to vulnerability to addiction with the mediating role of emotional repression in adolescents. Method: The present research was a correlational study. The statistical population of the study included all male high school students in the city of Osko who were studying in the academic year 2019-2020 (n=1100). Among them, a total of 200 male students and their mothers were selected using multi-stage cluster sampling method. Participants answered to the identifying people in risk of addiction questionnaire, the psychosocial inventory of ego-strength, the parenting styles questionnaire, and the adjustment inventory. Data were analyzed using Pearson's correlation and structural equation modeling. Results: The proposed model had a good fit. Ego-strength and parenting styles had significant direct effects on vulnerability to addiction. Emotional repression also played a significant mediating role in the relationships of parenting styles and ego-strength to vulnerability to addiction. Conclusion: Dimensions of ego-strength and authoritative parenting style are able to explain the decreased adolescent addiction by reducing emotional repression. This can be useful as a suitable model for designing addiction prevention programs among adolescents and young people.
خلاصه ماشینی:
از آنجـایی کـه عوامـل بســـیـاری در سـطوح شـخصـی، خرد (خانواده ، مدارس و همسـالان ) و کلان (محیط اقتصـادی–اجتماعی و جسمانی) وجود دارد که اثر متقابل آن ها ممکن است باعث آسیب پذیری بیشتر افراد جوان برای اسـتفاده از مواد شـود (مدیریت خدمات بهداشـت روان و سـوءمصـرف مواد آمریکا، ٢٠١٤؛ بـه نقـل از دفتر ملـل متحـد در زمینـه ی مواد مخـدر و جرم ، ٢٠١٨) و بـا عنـایـت بـه این امر که پیشـگیری بهتر از درمان تلقی میشـود، شـناسـایی عواملی که آسـیب پذیری نسـبت به اعتیـاد را در جمعیـت هـای مختلف افزایش میدهنـد، ضـــروری بـه نظر میرســـد (زرگر، نجاریان و نعامی، ١٣٨٧).
یکی از عواملی که متاثر از ســـبک های فرزندپروری (زرانژاد، آنولا، کیورو، میولولا و معظمی گودرزی ٣، ٢٠١٥) و توانمندی ایگو (بادان فیروز، رحیمیان بوگر، ناجی و شــیخی، ١٣٩٦) میباشــد و در آســیب پذیری نســبت به اعتیاد نیز نقش دارد، ســرکوبگری عاطفی ٤ اسـت .
Bulik , Sullivan & Carter&Joyce Mullola & Moazami-Goodarzi 4.
Baumrind Parenting styles Questionnaire (BPSQ) ٣- پرسـش نامه ی شـناسـایی افراد در معرض خطر اعتیاد١: این پرسـش نامه توسـط انیسـی (١٣٩٢) در مرکز تحقیقات علوم رفتاری دانشـگاه علوم پزشـکی بقیه الله طراحی شـده اسـت .
بنابراین ، ســرکوبگری عاطفی در رابطه توانمندی ایگو و ســبک های فرزندپروری با آسیب پذیری نسبت به اعتیاد دارای نقش واسطه ای بود.
Calafat, García, Juan, Becoña & 2.