چکیده:
این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی و رویکردی تطبیقی به اسناد بینالمللی و حقوق ایران، ارائۀ دیدگاههاـنگرانیها و مشارکت در فرایندی را بهمثابه حق شنیده شدن کودکان بزهدیده بررسی میکند. کودکان به عللی، دیدگاهها-نگرانیها و عدم مشارکت خود در فرایند کیفری را گزارش یا ابراز نمینمایند و نه تنها از نظر قانونی حمایت نمیشوند بلکه آسیبهایی را در قالب بزهدیدگی دومین و تکرار بزهدیدگی متحمل میگردند. مقاله، ضرورت فرهنگسازی و حساسیتسازی عمومی در شناخت حقهای کودکان بزهدیده و گزارشدهی نقض آنها، حق بر بیان بزهدیدگی و بر شنیده شدن آنها در جهت شکستن سکوتِ کودکان، و نیز جلب اعتماد آنان به نظام عدالت جنایی با ایجاد تسهیلاتی در فرایند رسیدگی را به تصویر میکشد. تصویب کنوانسیون حقوق کودک در مجلس ایران گام مثبتی در شناسایی و حمایت از حقهای کودکان بزهدیده نتیجهگیری شده است. استفاده از تجربیات کشورهای دیگر نیز برای اجرای بهتر این سند بینالمللی مفید و مؤثر است.
This article based on a descriptive-analytical method and with a comparative approach Examines and present views, concerns and participation in criminal process as the right to be heard. Children do not report or express their views-concerns and non-participation in criminal process for various reasons. They do not receive legal protection, and suffer harm in the form of secondary victimization and recurrence of victimization. This article discusses the need for culture-building and public sensitization in recognizing the rights of child victims and reporting violations of these rights, the right to express and be heard to break children's silence, and to gain their trust in criminal justice system by facilitating the process. The ratification of the Convention on the Rights of the Child in Iran is a positive step to identify and protect their rights. Using the experiences and practices of other member states to implement the convention can be useful and effective.
خلاصه ماشینی:
(151 اما باید همواره این مهم را مطمح نظر قـرار داد کـه ایـن حـق یکـی از راه هـای پاسـخگویی بـه نیازهای بزه دیدگان شناخته شده است که بر پایه آن ، نه تنها به بزه دیـده بایـد اجـازه داده شـود تـا دیدگاه ها و نگرانیهای خود را در مرحله های مناسب فرایند کیفری بدون لطمه زدن به حقوق متهم و زمانی که در منافع شخصی شما مؤثر است بیان کند، بلکه این دیدگاه ها و نگرانیها باید هماهنگ 1 با نظام عدالت جنایی مربوط مورد رسیدگی قرار گیرد.
مشارکت بزه دیده در تصمیم گیری مطابق اعلامیـه اصـول اساسـی عـدالت بـرای بـزه دیـدگان و قربانیان سوء استفاده از قدرت ١٩٨٥ در بند (ب ) پاراگراف ٦ از طریق مجاز شمردن طرح و بررسـی دیدگاه ها و نگرانیهای بزه دیدگان در مرحله های مناسب رسیدگی در جایی که منافع شخصی آنـان تحت تأثیر قرار میگیرد، بدون لطمه به متهم و هماهنگ بـا نظـام عـدالت جنـایی ملـی مربـوط بـه رسمیت شناخته شده است و در ماده ١٢ کنوانسیون حقـوق کـودک عـلاوه بـر پـذیرش ایـن حـق مبرهن ، برای مشارکت چشمگیر کودکان در تصمیم گیری، تعیین یک حد سنی را نیـز نمیپـذیرد و حق مشارکت بر اساس این پیمان نامه ، دسترسی کودکان به اطلاعات مناسب و آزادی اندیشه ، بیان ، وجدان و مذهب را فراهم میکند و هدف از این حق آن اسـت کـه کودکـان بتواننـد مجموعـه ای از ارزش ها و اصول خود را پایه ریزی کرده و بتوانند نظریات و عقاید خود را بیان کنند (هدایت ،١٣٩٥: .