چکیده:
تبیین موضوع: مسکن یکی از عناصر اصلی در شکل گیری ساختار شهر و بستر تحقق عدالت فضایی و اجتماعی در آن است.مهمترین عامل تاثیرگذار در میزان رضایت مندی فرد از سکونت در یک منطقه و نوع زندگی خویش، مسکن و شرایط محیطی آن منطقه است، بنابراین توجه به آن برای تعادل ساختار فضایی شهر و افزایش کیفیت محیط های مسکونی از ضروریات برنامه ریزی شهری به شمار میرود. هدف از پژوهش حاضر تحلیل فضایی شاخصهای کمی و کیفی مسکن و ارتبط آن با فرم محلات در شهر بابل است.
روش: روش تحقیق مطالعه حاضر توصیفی-تحلیلی و بر اساس هدف کاربردی می باشد. داده های خام مقاله از بلوک های آماری شهر بابل استخراج شده و فرم محلات بر اساس لایه های اطلاعات جغرافیایی موجود به دست آمده است. برای تحلیل استفاده شده است. Gi فضایی شاخص ها، از مدل خودهمبستگی فضایی و شاخص موران و آماره یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد 36 درصد محلات دارای فرم فشرده بوده و فرم های میانی و پراکنده هر کدام 32 درصد از محلات را در برگرفته اند. همچنین اکثر شاخص های مسکن در شهر بابل از خود همبستگی فضایی برخوردار بوده و دارای الگوی خوشه ای می باشند.
شاخصهایی که نشان دهنده مطلوبیت مسکن هستند بیشتر در فرم فشرده تشکیل خوشه Gi نتایج: طبق نتایج حاصل از آمارۀ داده اند و شاخص های نشان دهنده بد مسکنی، بیشتر در فرم میانی و پراکنده متمرکز می باشند. نتایج به دست آمده ضمن توجه به عدالت فضایی در گسترش و توسعه مسکن در بین محلات، ارتباط معنادار شاخصهای مطلوبیت مسکن و فرم فشرده را تایید میکند.
Subject: Housing is one of the main elements in the formation of the structure of the city
and the basis for the realization of spatial and social justice in it. The most important
factor influencing a person's satisfaction with living in an area and his way of life is
housing and environmental conditions in that area, so paying attention to it to balance the
spatial structure of the city and increase the quality of residential environments is a
necessity of urban planning. . The purpose of this study is spatial analysis of quantitative
and qualitative indicators of housing and its relationship with the form of neighborhoods
in the city of Babol.
Method: The research method of this study is descriptive-analytical and based on applied
purpose. The raw data of the article have been extracted from the statistical blocks of
Babol city and the form of neighborhoods has been obtained based on the available layers
of geographical information. For spatial analysis of indices, spatial autocorrelation model
and Moran index and Gi statistic were used.
Results: The research findings showed that 36% of the neighborhoods have a compact
form and the middle and scattered forms each cover 32% of the neighborhoods. Also,
most of the housing indicators in the city of Babylon have a spatial correlation and have
a cluster pattern.
Conclusion: According to the results of Gi statistics, the indicators that indicate the
desirability of housing are more clustered in the compact form, and the indicators that
indicate poor housing are more concentrated in the intermediate and scattered form. The
obtained results, while paying attention to spatial justice in the expansion and
development of housing among neighborhoods, confirm the significant relationship
between housing desirability indicators and intensive form.
خلاصه ماشینی:
تحليل فضايي شاخص هاي مسکن با رويکرد فرم شهري پايدار (مطالعۀ موردي : شهر بابل ) عامر نيک پورa و١، فاطمه قاسم پور b، علي اصغر ملاحسيني c a دانشيار جغرافيا و برنامه ريزي شهري، دانشگاه مازندران ، بابلسر، ايران .
مهمترين عامل تأثيرگذار در ميزان رضايت مندي فرد از سکونت در يک منطقه و نوع زندگي خويش ، مسکن و شرايط محيطي آن منطقه است ، بنابراين توجه به آن براي تعادل ساختار فضايي شهر و افزايش کيفيت محيط هاي مسکوني از ضروريات برنامه ريزي شهري به شمار ميرود.
هدف از پژوهش حاضر تحليل فضايي شاخص هاي کمي و کيفي مسکن و ارتبط آن با فرم محلات در شهر بابل است .
بنابراين تحقيق حاضر به دنبال شناخت جنبه هاي مختلف مسکن و تعيين الگوي فضايي اين شاخص ها در شهر بابل است .
در اين تحقيق به منظور تحليل وضعيت شاخص هاي مسکن در محلات شهر بابل از ٣٥ شاخص استفاده شده است (جدول ١).
جدول ٢- شاخص هاي فرم کالبدي پايدار در محلات شهري (رجوع شود به تصویر صفحه) (منبع : لطفي و بختياري،٩:١٣٩٢ ؛ لاورنس و همکاران ،٢٠٠٤: ٥ ؛ سونگ و رورديگز ٢٠٠٥ ؛ کناپ و همکاران ، ٢٠٠٧) مدل بهنجارسازي فازي با استفاده از فرمول زير محاسبه مي شود: رابطه (١): بر اساس امتيازات بدست آمده فرم محلات شهر بابل به سه طبقه فشرده ، مياني و پراکنده تقسيم و در جدول زير نحوه توزيع محلات در هر فرم مشخص شده است .
Urban Form and Housing Density, Australian Cities and European Models: Copenhagen and Stockholm Reconsidered.