چکیده:
منبع بزرگ تنش در نظریه رویکرد خاورمیانه ای به امنیت، قیامهای عربی از سال 2010 می باشد.مسئله مهم کشورهای منطقه، امنیت می باشد. با توجه به این مسئله، نویسنده پرسشها و فرضیههای ذیل را مطرح کرده است: راهبردهای عربستان و متحدانش برای تضعیف ایران و محور مقاومت در طی سالهای 2020-2001 چه بوده است و چه چالشهای امنیتی برای منطقه و جمهوری اسلامی ایران در پی خواهد داشت. فرض پژوهش حاضر این است امنیت برخی از کشورهای منطقه منجمله عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی، متکی بر ناامنی در دیگر کشورهای منطقه به ضرر مردم منطقه است. کشورهای عرب خلیج فارس از روایت های هلال شیعه خصوصا بعد از سال 2003 و مشروعیت پادشاهی یا سلطنت برای بازتعریف جغرافیای سیاسی امنیت و ناامنی بهره برداری کردند و قدرت چالشگران منطقه ای را تضعیف یا خنثی می کنند. یافته های پژوهش نشان می دهد از زمان شروع قیامهای عربی، سیاستگذاران سعودی، آمریکا را مورد انتقاد قرار داده اند چرا در رهبریِ ثبات منطقه ای ناکام ماند و اینکه آمریکا کنار دوستان منطقه ای خود نایستاد و ثبات را در منطقه محقق نکرد. این رویکرد نگاه از بالا به پایین به امنیت منطقه ای دارد. به دغدغه های امنیتی برخی دولتها و رژیمهای منطقه و نه دغدغه های امنیتی مردم منطقه متمرکز است.تنشها بین این دو بازیگر مهم این رویکرد یعنی آمریکا و عربستان، و آنچه که آنها درباره این تنشها تصمیم می گیرند چشم انداز امنیتی خاورمیانه را در آینده قابل پیش بینی شکل می دهد. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی از نوع کیفی می باشد.
Great source of tension in the Middle East perspective to security, Arab uprising from the year 2010 to now. Since the start of these uprisings, Saudi s policy makers criticize America why it failed at control of regional stability and did not support its regional friends and did not prove the stability. This approach has the top-down perspective to regional security. It focused on security concerns of some of government and regional regime at expense of insecurities of region people. Tension between two main actors of this perspective and what referred or make a decision about these tensions formed the security perspective of Middle East in the foreseeable future. (Bilgin, 2015, 3-5). Findings of research show that security of some of Arab countries of Persian Gulf including Saudi Arabia and Zionism regime rely on creation insecurities in other region countries. Arab countries of Persian Gulf used or take advantaged Shia crescent especially after the year 2003 and legitimacy of Saudi king to redefine political geography of security and insecurity and neutral and weaken the power of regional challengerschr('39'). So, they hereby create hierarchy interdependence of security.