چکیده:
جنایات علیه بشریت جنایاتی است که توسط یک دولت و یا سازمان هایی که دسترسی به قدرت سیاسی دارند طراحی و به
صورت یک حمله گسترده یا سازمان یافته بر ضد هر جمعیت غیر نظامی ارتکاب یابد. نسل کشی وجنایات جنگ و جنایات علیه
بشریت، جرایم بین المللی بشمار می روند و همانند سایر جرائم موضوع حقوق بین المللی نظیر جنایات علیه صلح، بر روابط
میان دولتها تاثیر می گذارند. و بررسی و محاکمه خاطیان برای این جنایتها از اهمیت وضرورت بسیار برخورداراست. هدف از این
تحقیق، بررسی وتحلیل جنایت های بین المللی، شناسایی محدودیتها و موانع اصلی در مقابله با جرایم بین المللی، ارائه
راهکارهای با موانع و محدودیتها در مقابله با جرایم بین الملل مورد بررسی قرار میگیرد... این پژوهش به روش توصیفی و
تحلیلی است با بهره گیری مطالعات کتابخانه ای است.
خلاصه ماشینی:
٣- علاقه مندي جامعه جهاني به جلوگيري از اين جرائم ٤- عدم پذيرفته شدن مصونيت يک سمت رسمي از صلاحيت مدني يا کيفري در برابر کشورهاي ديگر، هرچند چنين مصونيتي تحت حقوق بين الملل عرفي براي مقامات دولتي در انجام وظيفه رسميشان شناخته شده است (البته برخي از مقامات دولتي مانند رئيس دولت ، وزير خارجه يا نمايندگان سياسي در صورت موظف بودن ، از مصونيت شخصي کامل برخوردارند (شيايرزي، ١٣٨٣).
١-١٠- فقدان قانون گذاري و يا وجود قوانين نامناسب اگرچه امروزه بيش از دوسوم کشورهاي جهان در سطح داخلـي داراي قوانيني هستند که به دادگاه هايشان اجازه اجراي اصل صلاحيت جهاني را به طورکلي مي دهد(عفو بين الملل ،٢٠٠١)بااين حال به نظر مي رسد کـه تنهـا شـمار انـدکي از ايـن دولت ها اقدام به وضع قانوني جامع و پيشرفته کرده اند که تقريبا تمام جرايم يا جنايات مشمول اين اصل را در خود داشته باشد.
محدوديت ديگر مربوط به قلمرو صلاحيت جهاني در قوانين داخلي کـه ممکن است دادگاه ها نسبت به جرايم موضوع حقوق بين الملل اعمال نمايند اين است که ايـن صلاحيت تنها زماني اجرا گردد که پس از ارتکاب جرم ، متهم مربوطه تبعـه يـا سـاکن کشور مرجع رسيدگي شود.