چکیده:
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثر آموزش برنامه هوش موفق استرنبرگ بر افزایش خلاقیت و تحمل ابهام دانشآموزان انجام شد. روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را 15842 نفر ازدانشآموزان پسر کلاس چهارم در سال تحصیلی1399-1400 در شهر اصفهان تشکیل دادند که30 نفر با روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش ده جلسه آموزش برنامهی هوش موفق استرنبرگ دریافت نمود. دادهها از طریق آزمون تفکر خلاق تورنس فرم B (2002) و پرسشنامه تحمل ابهام مکلین (1993) جمعآوری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که برنامه هوش موفق استرنبرگ بر افزایش خلاقیت و تحمل ابهام دانشآموزان در مرحله پس آزمون اثربخش بوده و این تاثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار مانده است. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که آموزش برنامه هوش موفق استرنبرگ با فراهم کردن فرصت برای غنی کردن محیط آموزشی دانش آموزان با بهرهگیری از روشهایی همانند کاربرد حل مساله، بازیهای غیرساختاری، کاربرد غیر معمول اشیاء، مکالمهی اعداد و طرح داستانهای نیمه تمام میتواند به عنوان یک برنامه کارآمد جهت افزایش خلاقیت و تحمل ابهام دانش آموزان مورد استفاده گیرد.
Aim: The aim of this study was to investigate the effect of Sternberg successful intelligence training program on increasing students' creativity and tolerance of ambiguity. Method: The research method was an experimental with pre-test, post-test and follow-up with control group. The statistical population of the study consisted of 15842 fourth grade male students in the academic year 2020-2021 in the city of Isfahan, that 30 people were selected by multi-stage random sampling method and randomly assigned to experimental (n= 15) and control (n= 15) groups. The experimental group received ten sessions of Sternberg Success Intelligence Program training. Data were collected through Torrance Creative Thinking Test Form B (2002) and McLean Ambiguity Tolerance Questionnaire (1993) and were analyzed by mixed analysis of variance. Results: The results showed that Sternberg successful intelligence program was effective in increasing students' creativity and ambiguity tolerance in the post-test phase and this effect remained stable in the follow-up phase. Conclusion: Based on the findings of the present study, it can be concluded that the training of Sternberg successful intelligence program by providing an opportunity to enrich the educational environment of students by using methods such as problem solving, games Unstructured, unusual use of objects, conversation of numbers and semi-finished storytelling can be used as an effective program to increase students' creativity and ambiguity tolerance.
خلاصه ماشینی:
com چکيده هدف : اين پژوهش با هدف بررسي اثر آموزش برنامۀ هوش موفق استرنبرگ بر افزايش خلاقيت و تحمل ابهام دانش آموزان انجام شد.
يافته ها: نتايج نشان داد که برنامۀ هوش موفق استرنبرگ بر افزايش خلاقيت و تحمل ابهام دانش آموزان در مرحله پس آزمون اثربخش بوده و اين تأثير در مرحلۀ پيگيري نيز پايدار مانده است .
نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر ميتوان چنين نتيجه گرفت که آموزش برنامۀ هوش موفق استرنبرگ با فراهم کردن فرصت براي غني کردن محيط آموزشي دانش آموزان با بهره گيري از روش هايي همانند کاربرد حل مسأله ، بازيهاي غيرساختاري،کاربرد غير معمول اشياء، مکالمۀ اعداد و طرح داستان هاي نيمه تمام ميتواند به عنوان يک برنامه کارآمد جهت افزايش خلاقيت و تحمل ابهام دانش آموزان مورد استفاده گيرد.
تا کنون پژوهش هاي مختلفي در زمينۀ تأثير برنامه هاي آموزشي بر روي خلاقيت و تحمل ابهام انجام گرفته است از جمله داستان پردازي خلاق (اسموگرزيوزک، ٢٠١٢)، نقاشي (غلامي توران پشتي و کريم زاده ، ١٣٩٠)، بازي (گاريگوردوبيل و براکو، ٢٠١١؛ کيافر و اصغري نکاح ، ١٣٩٣؛ سانسان وال ، ٢٠١٤؛ موليناکس و ديلالا، ٢٠٠٩)، بازي و قصه گويي (رادبخش ، محمديفر و کيان ارثي، ١٣٩٢)، برنامه ي آموزش مهارت هاي توليد خلاق (والي و همکاران ، ٢٠١٩)، آموزش هنر (سيادت ، ١٣٩٠؛ کار و وانديور، ٢٠٠٣) و برنامۀ آموزشي دوران کودکي (ييلدرمي، ٢٠١٠)، آموزش خلاقيت مبتني بر شناخت (ريتر و ماسترت ، ٢٠١٧) و برنامه آموزشي١-٥ (گيو، ديجکسترهيس و ريتر، ٢٠١٩) که جهت پرورش خلاقيت کودکان استفاده شده است .