چکیده:
روحانیت یکی از مهمترین گروههای مرجع در ایران است. با توجه به کاهش ضریب محبوبیت و اعتبار روحانیت بین قشرهای مختلف مردم در سالهای اخیر، باید علاوه بر بازنگری اساسی در محتواهای ارائهای، خود را به دانشها و مهارتهایی مجهز کنند که با رعایت آنها زمینۀ نفوذ بیشتر و پذیرش عمیق را در میان مخاطبان خود فراهم سازند. بدین منظور، توجه به مؤلفههای قبل ازکنشگری (بهمنزلۀ پیشنیاز ارتباط مؤثر) در اولویت بررسی قرار دارد. گردآوری اطلاعات این مقاله، کتابخانهای و با روش تحلیل محتوای کیفی استقرایی انجام شده است؛ بدین ترتیب که ابتدا سرفصلهای تأثیرگذار در این امر، دستهبندی منطقی شدهاند و سپس، به تبیین اجمالی چرایی توجه به این مؤلفهها در کنشگری روحانیت پرداخته شده است. «پرهیر از خودبرترانگاری»، «پرهیز از پیشداوری ذهنی» و «پرهیز از توجیهگری» از جمله خصایصی هستند که بهطور مستقیم بر اخلاق کنشگری تأثیر میگذارند.
The clergies form one of the most important leading groups in Iran, which in recent years, due to the decline in popularity and credibility among different groups of people, must equip themselves with knowledge and skills in addition to a fundamental revision in the content the present. They will witness a better transmission of material and higher influence and create deep acceptance in their audience. In terms of temporal priority, attention to pre-activation components are considered as a prerequisite for effective communication. Based on the collection of information, in a library and by inductive qualitative content analysis method, this article first logically categorizes the influential chapters in this regard and then briefly explains why these components are considered in clerical activism. Attention to “lack of self-superiority”, “lack of mental prejudice”, “lack of justificatio”n are among the characteristics that can directly affect the ethics of activism.
خلاصه ماشینی:
نفوذ اجتماعی، روحانیت ، روابط میان فردی، ارتباط مؤثر، اخلاق کنشگری مقدمه کشنگران و مصلحان اجتماعی در راستای دغدغه مندی خود برای پیشرفت و اصلاح جامعه - علاوه بر ارتقادادن محتوای معرفتی - باید نسبت به مردم عادی، مهارتهای متفاوتتری داشته باشند تا بتوانند مخاطبان را جذب کنند و در انتقال کامل و سـریع مفاهیم و معارف و تأثیرگذاری عمیق تر بـر مخاطبـان گونـاگون خـود (از نظـر سـن ، جنسیت ، میزان تحصیلات، طبقۀ اجتماعی و...
همچنـین ، نویسـنده بـه راهبردهای کلان بیشتر از شیوههای مؤثر در این عرصه نظر داشته و هدف خاصی در بیان و دسته بندی موضوعات اجتماعی بیان شده نداشته و ازاین رو، کتـاب را فرهنـگ نامیده است ؛ ٥) مؤلــف کتــاب «روان شناســی اجتمــاعی» (ارنســون ، ١٣۸٩) بــه طور ویــژه بــه عوامـل ارتقادهنـدٔە نفــوذ اجتمـاعی و قـانع کردن دیگــران اشـاره کـرده و لایــه های پذیرش را موردتوجه قرار داده است و بـر همـین اسـاس، بـه بررسـی بعضـی عوامـل تأثیرگذار بر این فرایند از حیث اثباتی (مانند محبت و دوست داشتن ) یا سلبی (ماننـد پرخاشگری) میپردازد؛ ٦ ) در کتاب «رفتار غیرکلامی در روابط میان فردی» (ریچموند و مک کروسـکی، ۱٣٨٨) که در حـوزٔە علـم ارتباطـات نوشـته شـده اسـت ، نویسـندگان ، بـه طور کلـی درصدد بیان تمام پیامهایی هستند که به شکل غیرکلامی بین افراد ردوبـدل میشـود.