چکیده:
زمینه و هدف: با توجه به تأثیر منفی استرس در زندگی کاری، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر ماهیت کار، زمان کار، سیاست سازمانی، پست سازمانی، عوامل محیطی، روابط کاری و عوامل شخصی بر استرس شغلی در میان کارکنان سازمانهای دولتی شهرستان سمنان میپردازد.
روششناسی: روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان سازمانهای دولتی شهرستان و روش نمونهگیری طبقهبندی شده تصادفی است. با استفاده از پرسشنامه استاندارد نظرات 391 نفر از کارمندان جمعآوری و جهت تحلیل دادهها از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل استفاده گردید.
یافتهها: یافتهها نشان میدهد، ماهیت کار، زمان کار، سیاست سازمانی، پست سازمانی، عوامل محیطی، روابط کاری و عوامل شخصی تأثیر مثبت معناداری بر استرس شغلی دارد و از این بین عوامل، زمان کار و روابط کاری به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را بر استرس شغلی دارند.
نتیجهگیری: بررسی عوامل مؤثر بر استرس شغلی کارکنان به عنوان الگوهای رفتاری در سازمان میتواند از بروز رفتارهای مخربی که سلامت روانی کارکنان را به خطر میاندازند جلوگیری کند.
Background and Aim: Considering the negative effect of stress on work life, the present study investigates the effect of work nature, working time, organizational policy, organizational position, environmental factors, labor relations and personal factors on job stress among employees of government organizations in Semnan. . Methodology: The research method is descriptive-survey and correlational. The statistical population of the present study is the employees of government organizations in the city and the method of stratified random sampling. Using a standard questionnaire, the opinions of 391 employees were collected and structural equation modeling and LISREL software were used to analyze the data. Findings: The results show that the nature of work, working time, organizational policy, organizational position, environmental factors, labor relations and personal factors have a significant positive effect on job stress and among these factors, working time and labor relations have the highest and lowest effects, respectively. Have on job stress. Conclusion: Examining the factors affecting employees' job stress as behavioral patterns in the organization can prevent the occurrence of destructive behaviors that endanger the mental health of employees.
خلاصه ماشینی:
با وجود جامعيت مفهوم اسـترش شـغلي ، پژوهشـي در خصـوص بررسـي عوامـل مـؤثر (ماهيت کار، زمان کار، سياست سازماني ، پست سـازماني ، عوامـل محيطـي ، روابـط کـاري و عوامل شخصي ) بر استرس شغلي کارکنان در سازمان هاي دولتي موجود نيست کـه ايـن امـر ضرورت پژوهش در اين حوزه را دوچندان مي نمايد.
درويشـي و همکـاران (١٣٩٥) در تحقيقـي کـه انجـام دادند به اين نتيجه رسيدند که کارکنان آتش نشاني در معرض خطـر اخـتلال اسـترس شـغلي قرار دارند و نوع شغل و سابقه کار عوامل اصلي مؤثر بر آن است و استرس شغلي نيز مي توانـد موجب کاهش رضايت شغلي گردد.
ابراهيمي نژاد و همکاران (١٣٩٥) در پژوهش خود به ايـن نتيجه دست يافتند که در ميان عوامل مـؤثر بـر اسـترس شـغلي بـه ترتيـب عوامـل روانـي- اجتماعي، فيزيکي و محيطي از اولويت برخوردار هسـتند؛ همچنـين در بـين عوامـل روانـي- اجتماعي، عامل عدم وجود فرصت ارتقاي شغلي با بيشـترين وزن و عامـل عـدم پاسـخگويي مديريت به نگراني هاي کارکنان کمترين وزن را دارا مي باشند.
مدل مفهومي تحقيق ، منبع : ريلي و همکاران (٢٠١٤) روش شناسي پژوهش با توجه به اينکه اين پژوهش حاضر در پي شناسايي و بررسي عوامل مؤثر بر اسـترس شـغلي در ميان کارکنان سازمان هاي دولتي شهرستان سمنان و ميزان تأثير هر يک از اين عوامل بـر بروز استرس شغلي است ؛ لذا اين نوع تحقيق از نوع تحقيقات توصيفي- پيمايشـي اسـت و از آنجا که داده ها در يک مقطع از زمان جمع آوري شـده انـد (سـرمد و همکـاران ، ١٣٩٦)، ايـن تحقيق از نوع تحقيقات پيمايشي – مقطعي است .