چکیده:
زمینه و هدف: شهرستان نوشهر به دلیل نزدیکی به دریا، توریستی بودن و کارآفرینی در چند دهه اخیر مهاجرپذیر بوده و جمعیت آن چند برابر گردیده است، رشد بیرویه جمعیت موجب رشد شهرکهای اقماری خودرو و بدون برنامه شده، در نتیجه انواع جرایم و آسیبهای اجتماعی و به تبع آن احساس ناامنی در شهروندان را به همراه آورده است. پژوهش حاضر با استفاده از نظریات جامعهشناسی، به بررسی رابطه پیشگیری وضعی و انتظامی از جرایم و آسیبهای اجتماعی با احساس امنیت شهروندان نوشهری در سال 1397 پرداخته است. روششناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی میباشد. که در جمعآوری دادههای آن از پرسشنامه محقق ساخته با طیف پنجگانه لیکرت استفاده شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برای همه متغیرها بالای 85/0 برآورد گردید. تعداد 392 نفر از شهروندان نوشهری نمونه تحقیق را شامل میشدند که از چهارده محله شهری و حومه نوشهر به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای برگزیده شدند. یافتهها: تفاوت معنیداری از نظر انواع احساس ناامنی بین شهروندان به تفکیک مناطق بدون پیشگیری و مناطق با پیشگیری وجود دارد. تحلیل رگرسیونی نشان داد متغیرهای مستقل؛ طراحی و معماری نامناسب مناطق شهری و عدم نظارت مداوم بر عرصه فضاهای شهری 74/0از تغییرات احساس ناامنی را تبیین مینمایند. نتیجهگیری: همانگونه که نتایج پژوهش نشان دادند معماری و طراحی مناسب مناطق شهری میتواند در افزایش احساس امنیت شهروندان سهم قابل توجهی داشته باشد این عامل وقتی با عامل نظارت مداوم بر عرصه مناطق شهری ترکیب میشود دارای تأثیر دو چندانی در احساس امنیت شهروندان میشود بنابراین به منظور تقویت احساس امنیت شهروندان در مناطق بدون پیشگیری شهری ضروری است ضمن توجه به طراحیهای کالبدی این مناطق، مبحث نظارت شهری مورد توجه بیشتری قرار گیرد.
Background and objectives: Noshahr city has been immigrating destination in recent decades due to its proximity to the sea, being touristic and entrepreneurship, and its population has been multiplied, the unnecessary population growth has driven the growth of unincorporated settlements, resulting in a variety of crimes and social damage and consequently it has brought a sense of insecurity among the citizens. The present study, using sociological theories, examines the relationship between situational and law enforcement prevention of crimes and social injuries and the sense of security of citizens in Noshahr in 2018. Methodology: In terms of its objectives this study is of an applied research type and in terms of its nature it is considered as a descriptive-analytic study which has been conducted in survey method. A researcher-made questionnaire with a five-option Likert scale was used for data collection. The reliability of the questionnaire was estimated using Cronbach's alpha for all variables higher than 0.85. The sample consisted of 392 citizens of Noshahr who were selected from 14 urban and suburbs of Noshahr using multistage cluster sampling method. Findings: There is a significant difference between the types of insecurity among citizens in terms of non-preventive and preventive areas. Regression analysis showed that independent variables; inappropriate design and architecture of urban areas and lack of continuous monitoring of urban spaces account for 0.74 of changes in insecurity. Results: As the results of the study show, proper architecture and design of urban areas can have a significant role in enhancing citizens' sense of security. When combined with continuous monitoring of urban areas, it has a dual impact on citizens' sense of security. Thus, in order to enhance the citizens' sense of security in urban areas without prevention it is imperative to pay more attention to the physical design of these areas and urban surveillance.
خلاصه ماشینی:
نتيجه گيري: همان گونه که نتايج پژوهش نشان دادند معماري و ط راحي مناسب مناط ق شهري ميتواند در افزايش احساس امنيت شهروندان سهم قابل توجهي داشته باشد اين عامل وقتي با عامل نظارت مداوم بر عرصه مناط ق شهري ترکيب ميشود داراي تأثير دو چنداني در احساس امنيت شهروندان ميشود بنابراين به منظور تقويت احساس امنيت شهروندان در مناط ق بدون پيشگيري شهري ضروري است ضمن توجه به ط راحيهاي کالبدي اين مناط ق ، مبحث نظارت شهري مورد توجه بيشتري قرار گيرد.
موردي شهريار و رباط کريم ( پيشگيري از جرم با استفاده پيشگيري با توسل به چند رويه کلي از وقووع جورم از جملوه : کنتورل ايارو ديگر از ط راحي محيط ي در مرکز دستيابي، سخت تور کوردن هودف ، افوزايش مراقبوت و توانوايي ايجواد همکاران شهر همدان اجتماع ميسر مي باشد 1389 ١-وجود ارتباط معنادار بين تاريکي محل وقوع جرم و ارتکواب جورم ، تأثير شرايط محيط ي بر وقوع کلانتري ٣-عامل شولوغي و ازدحوام در موورد برخوي جورايم بوه عنووان عامول بزهکاري و راهکارهاي و آيت بازدارنده ارتکاب جرم عمل نموده است ، ٣-حذف نقاط کور، نورپردازي پيشگيري )١٣٨٥( بهتر معابر، افزايش نظارت غيررسمي، رفع مشوکلات ط راحوي کالبودي فضاها مهم ترين راهکارهاي پيشگيري از جرم است تبيين تئوريکي و جامعه صديق ١-هر قودر فاصوله از منواط ق مرکوزي بيشوتر شوود شودت و فراوانوي 1- Space Syntax Theory 2 -New Urbanism موضوع مقاله نويسنده نتايج و يافته ها شناختي جرايم شهر تهران سروستاني بيماريهاي شهري کواهش مييابود.