چکیده:
این مقاله قصد دارد که با روش مروری به بررسی اثرات ناشی از
پاداشدهی در پژوهشهای داخلی و خارجی بپردازد. بدین منظور مقالات
پژوهشی در زمینه پاداش و تنبیه دانشآموزان به دو زبان فارسی و انگلیسی,
در فاصله زمانی ۱۳۸۰-۱۳۹۹ برای مقالات فارسی و ۲۰۰۰-۲۰۲۰ برای
مقالات انگلیسی در بانکهای اطلاعاتی جستجو شد. پس از انجام جستجو
اولیه و بعد از اعمال معیارهای ورودء ۶۵ مقاله برای بررسی وارد مطالعه
شدند. براساس یافتههای مرور سیستماتیک اهداف استفاده از پاداش درونی
در دو بعد «حل مسائل چالشی» و (دستیایی به اهداف سطح بالا چون: رشد
و پیشرفت خلاقیت. استقلال و ...» استخراج شدند. کاربرد پاداش درونی در
چهار بعد «استفاده از راهبردها و روشهای متنوع آموزشی»» «پرهیز از ایجاد
رقابت»» «آگاهی دانشآموزان از اهداف یادگیری» «تمرکز بر تواناییها و
تفاوتهای فردی دانش آموزان» استخراج گردیند. بعد «استفاده از راهبردها
و روشهای متنوع آموزشی» نیزء به چهار مقوله «ارائه مطالب از ساده به
دشوار»» «فرصتهای یادگیری همکارانه» «استفاده از مثالهای گوناگون» و
«استفاده از راهبردهای شناختی و فراشناختی» کدگذاری شد. همچنین.
اهداف پاداش بیرونی در سه بعد «دستیابی به اهدف کوتاه مدت»» «استفاده
از پاداش برای دانشآموزان دارای ناتوانی یادگیری» و «دستیابی به
خوشایندی معلمان یا والدین» استخراج شدند. کاربرد پاداش بیرونی در
مدارس نیزء در چهار بعد «استفاده به صورت گروهی»» «فوری و غیر
منتظره»» «کاربرد بیشتر تشویقهای کلامی به جای پاداشهای ملموس» و
«آزمونها و نمرات» استخراج گردیدند.
This study intends to review the effects of rewards in domestic and foreign research. For this purpose, research articles in the field of rewarding and punishing students in both Persian and English languages were searched in the database of Persian articles in the period between 2000-2020 in databases. After conducting the initial search and after applying the entry criteria, 42 papers entered the study for review. Out of 42 incoming articles, 11 Persian articles and 31 articles were published in English. The results of this study showed that the view of reward in the country's education system is different from research abroad. Our schools continue to emphasize the traditional reward-punishment model, which reinforces external motivation and ultimately only improves product and output (not outcome) based on the pattern of organizational elements, which may be beneficial to the individual and the organization in the long run. It will not have significant consequences for society.
خلاصه ماشینی:
صاحب نظران آموزش و پرورش اذعان ميدارند که يادگيري و تعبير رفتار مطلوب ، زماني حاصل ميشود که دانش آموزان داراي انگيزه قوي و کافي باشند و بدون در نظر گرفتن اين موضوع مهم ، درصد قابل توجهي از هزينه هاي آموزشي به هدر ميرود (صدري دميرچي و همکاران ، ١٣٩٨؛ پيري و شاهي، ١٣٩٨).
در مجموع ، بايد توجه نمود که تأکيد بر انگيزه ها و عوامل تقويت کننده بيروني موجب غفلت از منابع سرشار انگيزه هاي دروني ميشود (مباني نظري تحول بنيادين در نظام تعليم و تربيت رسمي عمومي جمهوري اسلامي ايران ، ١٣٩٠) توجه به انگيزش دروني در اسناد بالا دستي نظام تربيت کشور نيز مورد تأکيد بوده است .
با توجه به آنچه گفته شد، اکنون سوال اصلي اين است که آيا نظام آموزشي که در فرايند تعليم و تربيت دانش آموزان را براساس پاداش هاي بيروني شرطي کرده و در تمام دوران تحصيل مدرسه اي اين پاداش ها را موجب موفقيت و انگيزه آن ها قلمداد کرده است ، ميتوان انتظار داشت که به پيامدها و اهداف غايي نظام تربيتي، که براساس سند تحول بنيادين و برنامه درسي ملي جمهوري اسلامي ايران ترسيم شده اند، دست يابد؟ در اين پژوهش با مرور سيستماتيک پژوهش هاي صورت گرفته در اين زمينه ، به بررسي اين مهم پرداخته ميشود.
براي يافتن مقالات مرتبط در پايگاه هاي انگليسي زبان ، از کليدواژه هاي: ,Reinforcement Punishment, Reward, Motive, Motivation, Students استفاده شد.
يافته هاي کاربرد پاداش دروني در مدارس نشان داد که بهترين راه پاداش و ايجاد انگيزه دروني در دانش آموزان بهبود شرايط يادگيري و استفاده از راهبردها و روش هاي متنوع آموزشي است .