چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی و شادکامی دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی منطقه 3 شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 بود. برای تعیین حجم نمونه 30 نفر دانش آموزان مدرسه دخترانه «معاد»، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در گروههای گواه و آزمایشی گمارده شدند (گروه آزمایش: 15 نفر/ گروه گواه: 15 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (1993) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد هیلز و آرجیل (2002، فرم کودک) بود. برای تحلیل دادهها در سطح توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در سطح استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل کورایانس نشان داد که ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی و شادکامی دانش آموزان مقطع ابتدایی موثر بوده است (01/0>p) ؛ به عبارت دیگر ذهن آگاهی باعث افزایش میزان سازگاری اجتماعی و شادکامی دانش آموزان شده است. میزان تاثیر درمان بر سازگاری اجتماعی 85/0 و بر شادکامی 83/00 بود. با توجه به اثربخشی ذهن آگاهی، از آن به عنوان یک برنامه آموزشی در جهت افزایش سازگاری اجتماعی و شادکامی دانش آموزان مقطع ابتدایی در مدارس پیشنهاد می گردد.
خلاصه ماشینی:
نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش ذهنآگاهی کودکمحور بر سازگاری اجتماعی و علائم افسردگی کودکان دارای اختلال افسردگی تاثیر دا Rebound Effect Wegner Holmes, Grey & Young Perry-Parrish, Copeland-Linder, Webb, Sibinga Patel, Carmody & Simpson با توجه به آنچه گفته شد پژوهشگران در پژوهشهای خود نشان دادند که ذهن آگاهی میتواند منجر به افزایش سازگاری اجتماعی و شادکامی شود.
فرضیه پژوهش: روش آموزش ذهن آگاهی بر افزایش سازگاری اجتماعی و افزایش شادکامی دانشآموزان مقطع ابتدایی شهر تهران مؤثر است.
روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و ازجمله طرحهای نیمه آزمایشی، با عنوان طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل میباشد که در پی بررسی تأثیر آموزش ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی و شادکامی دانش آموزان است.
روش اجرای پژوهش برای اجرای تحقیق، پس از مشخص شدن افراد دو گروه، محقق پرسشنامههای مربوط به سازگاری اجتماعی و شادکامی را در بین هر دو گروه کنترل و آزمایش انتخابی خود که شامل دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی بود توزیع شد و از آنان خواسته شد تا حد امکان با دقت و تمرکز آن را تکمیل کنند.
فرضیهی پژوهش: روش ذهن آگاهی بر افزایش سازگاری اجتماعی و افزایش شادکامی دانشآموزان مقطع ابتدایی شهر تهران مؤثر است.
بحث و نتیجه گیری هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی آموزش ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی و شادکامی دانش آموزان مقطع ابتدایی بود.
نتایج نشان داد که اجرای آموزش ذهن آگاهی بر افزایش میزان سازگاری اجتماعی شادکامی دانش آموزان مقطع ابتدایی پایه چهارم مؤثر بوده است.