چکیده:
در حال حاضر بیماری کرونا که ناشی از ویروسی نوظهور و واگیردار است، در حال افزایش بوده و باعث مرگ تعداد قابل توجهی از افراد شده است. در این میان، تحلیل رفتار فرد ناقل و بررسی مسئولیت وی مدتهاست مورد توجه دولتها، جوامع، رسانهها و حقوقدانان است. آنچه که به این توجه دامن میزند عوارض سنگین انتقال ویروس و نبود راه درمان مشخص است. به خاطر همین عوارض، سیاستمداران در کشورهای مختلف بر آن هستند تا با برخوردهای قهری و سختگیرانه جلوی پیشرفت این پاندمی را بگیرند، که یکی از اقدامات مؤثر، واکنش کیفری در مقابله با ناقلین کرونا میباشد، که برای نیل به این مقصود توجه به رفتار فرد ناقل و تحلیل آن و در نهایت تطبیق آن با قوانین کیفری موجود، جهت اقدام به هنگام ضروری مینماید. در این مقاله سعی بر تعیین مسئولیت فرد در صورت انتقال ویروس کرونا بوده و با بررسی جرایم مختلف در این حوزه سعی بر ارائه دیدگاهی مبسوط در تحلیل رفتار و پیامدهای آن در اثر انتقال ویروس خواهد بود. البته در این میان توجه به ویژگیهای ویروس به ویژه کشنده بودن آن نیز، جای دقت دارد، که سعی خواهد شد، به تناسب به آنها پرداخته شود.
Coronavirus disease that results from an emerging infectious virus has increased significantly and brought many lives to the death. Accordingly, analysis of the behavior of the carrier of the disease and his/her responsibilities has attracted the attention of states, communities, media, and lawyers because the transmission of the virus has serious consequences and definitive treatment is lacking. Therefore, politicians in different countries try to prevent the spread of the pandemic through forced encounters and strict measures such as penal actions. To this aim, consideration of the intent of the carrier, analysis of his behavior, and matching it with penal law is necessary. The current research is an attempt to examine the responsibility of the transmitter and compare it with other similar crimes to arrive at a comprehensive view for analyzing the behavior of the carrier and the consequences associated with it. Some notable characteristics of the virus such as fatality are also considered.
خلاصه ماشینی:
قتل مسئوليت کيفري در شرع اسلام عبارت است از آن که انسان نتايج آن دسته از اعمال ممنوعه اي را که با اختيار و آگاهي از محتوا و نتايج آن مرتکب ميشود را تحمل نمايد (عوده ، ١٤٠٥: ٣٩٢)، در مورد مسئوليت کيفري ناشي از انتقال ويروس کرونا سؤالي که به شدت ذهن را درگير خود ميکند، امکان تحقق قتل بر اثر انتقال ويروس يا بهتر ميتوان گفت استناد آن به ناقل ويروس است ؟ ارتکاب قتل منوط به وجود دو رکن مادي و معنوي است ، و تا اين دو رکن آن هم مقارن يکديگر در زمان رخ ندهند صحبت از ارتکاب جرم بيمعناست ، به عنوان مثال ممکن است که شخص قصد کشتن داشته باشد؛ اما صرف قصد کشتن نميتواند کافي باشد و مادامي که قصد به مرحله فعليت نرسد و عنصر مادي محقق نشود حتي اگر با خواست شخصي انسان ديگر کشته شود، نميتوان فرد را قاتل به حساب آورد (شمس ناتري، ١٣٩٥) مثلا شخص دعا کرده باشد تا ديگري بر اثر انتقال ويروس کرونا بميرد و اين اتفاق نيز افتاده باشد، در اين فرض نميتوان او را قاتل محسوب نمود (شمس ناتري، ١٣٩٩).