چکیده:
سکونتگاه باستانی پشته ارشت در فاصلۀ 05 کیلومتری شمال غربی درّهشهر و هفت
کیلومتری جنوب غربی روستای سرتنگ بهرامخانی)شهرک ولیعصر( از توابع
شهرستان بدره واقع شده است. این شهرستان در دامنۀ شمالی کبیرکوه در شرق استان
ایلام و حد فاصل بین دو شهرستان ایلام و درّهشهر قرار دارد. شهر بدره مرکز
شهرستان در دامنۀ رشته کبیرکوه قرار گرفته است. آثار تاریخی و طبیعی پشته ارشت
یکی از مهمترین آثار برجای مانده از عهد باستان در این شهرستان است. در این
محدودۀ جغرافیایی مجموعه آثاری از دوران تاریخی و قرون اولیۀ اسلامی شامل:
محوطۀ سکونتگاهی، بنایآتشگاه، تپه باستانی، آثار کانال انتقال آب و تأسیسات
آسیاب از گذشته بر جای مانده است. بررسی شواهد و شناسههای فرهنگی نشان
میدهد این آثار متعلق به دوران ساسانی و قرون اولیۀ اسلامی است. از جهتی پشتۀ
ارشت به دلایل شرایط مطلوب جغرافیایی چون: منابع آب، اتکا به کوهستان به عنوان
سکونتگاه و زمستانگاه )زمگه( دامداران و کوچنشینان مورد استفاده قرار داشته است.
خلاصه ماشینی:
1 بررسي باستان شناختي بقاياي معماري سکونت گاه پشته ي ارشت قدرت شمسيزاد٢، مهندس آزاده محموديان 3 چکيده سکونتگاه باستاني پشته ارشت در فاصلۀ ٥٠ کيلومتري شمال غربي دره شهر و هفت کيلومتري جنوب غربي روستاي سرتنگ بهرام خاني(شهرک وليعصر) از توابع شهرستان بدره واقع شده است .
به علت وجود اين آثار و ديگر مراکز تمدني در حد فاصل رود سيمره و رشتۀ کبيرکوه ، احتمال دارد بيشتر راه هاي باستاني در سطح بالاتري از جاده هاي امروزي در پشته ها ايجاد شده باشند.
4 / منطقه ارشت ديد به سمت جنوب / روستاي ارشت در ضلع شمال غربي محوطۀ تاريخي ارشت طبق بررسي به عمل آمده از سطح محوطۀ باستاني ارشت در قسمت جنوبي محوطۀ ارشت آثار تپه ي کوچکي مشاهده ميشود، آثار قلوه سنگ هايي در جريان اين 5 حفاري هاي غيرمجاز پديدار گشته است .
برخي از ابعاد و اندازه هاي محوطۀ تاريخي ارشت نسبت به عوارض مهم و قابل اشارة اطراف به شرح زير ميباشد: آثار کانال زه کشي و انتقال آب در دو ضلع شرقي و غربي که از سمت جنوبي و آب چشمه به سمت مراکز سکونتگاهي و سازها و تأسيسات آبي چون آسياب تعبيه شده است به چشم ميآيد.
در مرکز محوطۀ باستاني ارشت و نيمۀ شمالي آن که عمده ترين بخش محوطه و سکونت گاه ميباشد، آثار آوار قلوه سنگ هايي ديده ميشود که حاصل تخريب و نابودي بناهايي در گذشته بوده است .
/ پايه هاي باقيمانده ي چهارتاقي 12 در ساخت اين بنا از قلوه سنگ با ملاط و اندود گچ نيم کوب استفاده شده است که شکل چهارطاقي بودن آن بسيار قوت دارد.