چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر مسئولیت پذیری، منبع کنترل و کاهش دوز داروهای آگونیست در افراد وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون، پسآزمون، و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه مراجعهکنندگان به مراکز درمان اعتیاد شهر اردکان در سال 1399 بود که 16 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب در 10 جلسه 90 دقیقه ای با فراوانی یک جلسه در هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. داده ها با استفاده از مقیاس مسئولیت پذیری روان شناختی، مقیاس منبع کنترل، و میزان دوز تجویزی داروهای آگونیست در پرونده درمانی آزمودنی ها، جمعآوری و با روش تحلیل واریانس مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب، بر بهبود مسئولیت پذیری، منبع کنترل، و کاهش دوز مصرف داروهای آگونیست افراد وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده اثربخش بود. نتیجه گیری: این پژوهش، حمایتی تجربی برای مداخله موردنظر جهت بهبود منبع کنترل، مسئولیت پذیری، و کاهش دوز مصرفی افراد وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده فراهم میکند.
Objective: The present research aimed to evaluate the effectiveness of group reality therapy based on choice theory on responsibility, locus of control, and dose reduction of agonist drugs in substance-dependent individuals under maintenance treatment. Method: The research method was quasi-experimental with a pre-test, post-test, and follow-up design with a control group. The statistical population included all individuals referring to addiction treatment centers in the city of Ardakan in 2020. Among them, 16 people were selected by convenience sampling method and were randomly assigned to two experimental and control groups. Group reality therapy based on choice theory was performed on the experimental group in ten 90-minute sessions with a frequency of one session per week. Data were collected using the psychological responsibility scale, the locus of control scale, and the prescribed dose of agonist drugs in the medical records of the subjects and analyzed by the repeated-measures analysis of variance. Results: The results showed that group reality therapy based on choice theory was effective in improving responsibility and locus of control, and reducing the agonist drugs in substance-dependent individuals under maintenance treatment. Conclusion: This research provides empirical support for the intended intervention to improve the locus of control, responsibility, and reduce the dose of substance-dependent individuals under maintenance treatment.
خلاصه ماشینی:
يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد واقعيت درماني گروهي مبتني بر نظريه انتخاب ، بر بهبود مسئوليت پذيري، منبع کنترل ، و کاهش دوز مصرف داروهاي آگونيست افراد وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده اثربخش بود.
نتيجه گيري: اين پژوهش ، حمايتي تجربي براي مداخله موردنظر جهت بهبود منبع کنترل ، مسئوليت پذيري، و کاهش دوز مصرفي افراد وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده فراهم ميکند.
Yuan, Huang & Yan بنـابراين ، با توجه به آنچـه ذکر شـــد و نظر به کمبود پژوهش کافي در اين زمينـه و همچنين اين امر که در ســطح کشــور تعداد بســيار زيادي از معتادان مراجعه کننده به مراکز درمان اعتيـاد تحـت درمـان نگهـدارـنده ـبا داروهـاي آگونيســـت قرار دارـند؛ اين پژوهش ، ـبه جهـت بررسـي اثربخشـي واقعيت درماني گروهي مبتني بر تئوري انتخاب بر مسـئوليت پذيري، منبع کنترل و کاهش يا قطع دوز مصرفي داروهاي آگونيست در بيماران تحت درمان نگهدارنده در مراکز درمان اعتياد شهرستان اردکان انجام شده است .
يـافتـه هـاي پژوهش نشـــان داد کـه واقعيـت درمـاني گروهي مبتني بر تئوري انتخـاب بر گرايش افراد بـه کنترل دروني، افزايش مســـئوليـت پـذيري و کـاهش دوز مصرفي داروهاي آگونيست (متادون و بوپرنورفين ) در افراد تحت درمان اثربخش بود.
The effectiveness of group reality therapy on Addiction, locus of control and health status: A study on patients with substance use disorder in recovery settings.
Comparison of the effectiveness of reality therapy with behavioral analysis on the personality factors of improved addicts.
Virtual Reality Therapy and Machine Learning Techniques in Drug Addiction Treatment.