چکیده:
هدف مطالعه حاضر، مقایسه ترکیبهای مختلف تمرین مشاهدهای وتصویرسازی بر تعادل ایستابود. با استفاده از پرسش نامه اصلاح شده تصویرسازی حرکت، بیست و چهار دانش آموز دختر در دامنه سنی پانزده تا هفده سال با توانایی تصویرسازی بالا انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه (گروه تصویرسازی بعد از مشاهده و گروه تصویرسازی در حین مشاهده) تقسیم شدند. ابزار اندازهگیری در این پژوهش آزمون لکلک بود که به منظور تعیین میزان تعادل ایستای آزمودنیها در دو مرحله قبل از مداخله و پس از شش جلسه تمرینی (60 کوشش ذهنی) توسط هر دو گروه اجرا شد. پس از 48 ساعت آزمون یادداری به منظور بررسی پایداری نتایج حاصل از مداخله اجرا شد. اطلاعات و نتایج آزمونها به وسیله تحلیل واریانس دو عاملی 3*2 و آزمون t وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (0. 05>p). نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون گروه تصویرسازی بعد از مشاهده وجود داشت (p0. 05). این یافتهها پیشنهاد میکند که تصویرسازی بعد از مشاهده عامل موثری بر مدت زمان حفظ تعادل ایستا است.
The purpose of this study was to examine the effect of motor imagery practice through and after observation on static balance.In this research with use of Movement Imagery Questioner Revised (MIQ_R), 24 girl students in the range of fifteen to seventeen years old and with top imagery ability by high scores in Movement Imagery Questioner Revised selected and matched randomly in two groups (imagery after observation and imagery through observation groups). Measuring devices in this study was stork test for determine the subjects balance value in two stages ,before and after 6 session (mental effort) by both groups. Data and result of tests were analyzed by ANOVA 2*3 and paired t-test (p