چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تاثیر هوش هیجانی در کاهش وابستگی به شبکههای اجتماعی دانشآموزان انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، پژوهشی نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون همراه گروه کنترل و گروه آزمایش است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر تهران بودند. حجم نمونه 40 نفری به شیوه در دسترس انتخاب شده و کلاسها ﺑﻪﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﻲ به دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﻳﺶ و ﻛﻨﺘﺮل تقسیم شدند. ابزارهای اندازه گیری این تحقیق پرسشنامه هوش هیجانی بار– ان و پرسشنامه وابستگی به فیس بوک است. بر اساس ﺍﻟﮕﻮ آموزش هوش هیجانی در گروه آزمایش در 8 جلسه به اجرا گذارده شد. بعد از اجرای آموزش، پسآزمون روی گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید تا تفاوت حاصل از متغیر مستقل روی گروه آزمایش بدست آید. دادههای پژوهش با استفاده از نرم افزارspss تجزیه و تحلیل شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که، آموزش متغیر مستقل (هوش هیجانی) توانسته منجر به ایجاد تفاوت معنادار میانگین نمرات متغیر وابسته (وابستگی به شبکههای اجماعی) در مرحله پسآزمون در سطح خطای 05/0 گردد. نتایج نشان داد که آموزش ارتقاء هوش هیجانی موجب کاهش وابستگی دانش آموزان دبیرستانی به فیس بوک می شود و پس از گذشت1 ماه تاثیر آموزش ارتقاء هوش هیجانی بر کاهش وابستگی به فیس بوک تداوم خواهد داشت.
The aim of this study was to investigate the effect of emotional intelligence in reducing students' dependence on social networks. In terms of purpose, this research is applied and in terms of method, it is a quasi-experimental research with pre-test-post-test design with control group and experimental group. The statistical population of this study was all female high school students in Tehran. A sample size of 40 people was selected by convenience sampling method and the classes were divided into two groups: az and whole. The measuring instruments of this research are Bar-On Emotional Intelligence Questionnaire and Facebook Dependency Questionnaire. Based on ﺍﻟﮕﻮ emotional intelligence training in the experimental group was performed in 8 sessions.After the training, the post-test was performed on the experimental and control groups to obtain the difference from the independent variable on the experimental group. Research data were analyzed using SPSS software. The results of univariate analysis of covariance showed that independent variable training (emotional intelligence) could lead to a significant difference in the mean scores of the dependent variable (dependence on consensus networks) in the post-test stage at the error level of 0.05. The results showed that emotional intelligence promotion training reduces high school students' dependence on Facebook and after 1 month, the effect of emotional intelligence promotion training on reducing Facebook dependence will continue.
خلاصه ماشینی:
1 Tang & Koh 2 Aljomaa, Alqudah , Albursan , Bakhiet & Abduljabbar 3 Parks 4 pew research center (PRC) 5 Gutiérrez-Puertasa,Verónica, Márquez-Hernándezb, Romão Pretoc 6 Ponte Pontes, Caplan & Griffiths 7 Ishii 3 -Joshual وابستگي به اينترنت به عنوان «وابستگي رفتاري» مانند وابستگي به قمار، پرخوري، تماشاي اجباري تلويزيون و مانند آن مدنظ ر گرفته ميشود.
براي بررسي اثر بخشي آموزش هوش هيجاني در کاهش ميزان وابستگي به شبکه هاي اجتماعي از آزمون تجزيه و تحليل کوواريانس استفاده شد.
همچنين براي بررسي اينکه آيا آموزش هوش هيجاني، پس از گذشت ١ ماه در کاهش اعتياد به شبکه هاي اجتماعي موثر است ، از آزمون تحليل کوواريانس براي نمرات پي گيري استفاده شد.
نتيجه گيري نتايج تحليل کواريانس نشان داد آموزش متغير مستقل (آموزش هوش هيجاني) توانسته منجر به ايجاد تفاوت معنادار ميانگين نمرات متغير وابسته (اعتياد به شبکه هاي اجتماعي دانش آموزان ) در مرحله پس - آزمون در سط ح خط اي ٠/٠٥ گردد.
لذا اين نتيجه حاصل ميشود که با کنترل متغيرهاي مداخله گر، ميانگين نمرات متغير اعتياد به شبکه هاي اجتماعي دانش آموزان با آموزش هوش هيجاني بهبود يافته است .
حميدي در تحقيق خود به اين نتيجه رسيد که آموزش مولفه هاي قابليت هاي فردي تحليل نتايج نشان داد هر دو فرضيه اول و دوم مورد تاييد قرار گرفتند يعني به عبارت ديگر مي توان گفت که آموزش هوش هيجاني مي تواند با عث کاهش ميزان وابستگي افراد به شبکه هاي اجتماعي شود و اين اثر پس از گذشت يک ماه هم تداوم داشته است .
تاثير آموزش هوش هيجاني بر کاهش اعتياد دانش آموزان به شبکه هاي مجازي.
(2001)," Internet use among college students: An exploratory study", Journal of American College Health.