چکیده:
زمینه و هدف: با گسترش فیزیکی و اجتماعی شهرها و تبدیل شدن آنها به مراکز ناهمگن جمعیتی، اجتماعی و فرهنگی، افزایش میزان ناهنجاریهای شهری به ویژه در نواحی مرکزی، همچنین افزایش ناهمگنی جمعیتی و اجتماعی و فقر اقتصادی، زمینه بروز آسیبهای شهری و رشد بیرویه و لجام گسیخته ناهنجاریها را در شهر فراهم آورده است .جرایم و رفتارهای مجرمانه یکی از مسائل مهم جامعه ایران محسوب میشود. سرمایه اجتماعی به عنوان یک عامل بسیار مهم در بروز و جلوگیری از جرم و رفتارهای مجرمانه، میتواند در تبیین جرم و رفتارهای مجرمانه به ما کمک شایانی کند.
روش : با استفاده از چارچوب نظری مبتنی بر نظریههای بوردیو و پاتنام و تحقیقات پیشین تعداد 7 فرضیه طراحی شد. برای آزمون فرضیات، یک نمونه 380 نفری از جوانان 29ـ18 سال بوشهری با روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای سهمیهای از تمامی مناطق شهر بوشهر انتخاب گردیدهاند. حجم نمونهگیری بر مبنای جدول مورگان است.
یافته ها و نتیجه گیری : نتایج حاصل از تحلیلهای تکنیکهای دو متغیره نشان داده است که در رابطه با بروز رفتارهای مجرمانه تفاوت معناداری بین دو جنس وجود دارد. همچنین بین طبقات شغلی والدین به لحاظ بروز رفتار مجرمانه جوانان رابطه معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تکنیک رگرسیون چند متغیره نشان داد که 5 متغیر رضایت و صمیمیت در محله، مشارکت در جلوگیری از وقوع جرم در محله، شبکه اجتماعی، اعتماد اجتماعی، تحصیلات پدر و تحصیلات مادر در مجموع توانستهاند 32 درصد تغییرات رفتار مجرمانه جوانان را تبیین کنند.
Introduction: With the physical and social development of cities and their becoming heterogeneous demographic, social and cultural centers, increasing the number of urban anomalies, especially in the central regions, as well as increasing demographic and social heterogeneity and economic poverty, the causes of urban damage and outbreak growth. And unbridled abnormalities in the city. Deaths and criminal behavior are considered as one of the important issues of Iranian society. Social capital, as a very important factor in the emergence and prevention of crime and criminal behavior, can help us to explain crime and criminal behavior. Materials and Methods : Based on the theoretical framework based on Bourdieu and Pathnam's theories and previous studies, seven hypotheses were designed. To test the hypotheses, a sample of 380 youths of 2918 Boushehri years have been selected by multi-stage random sampling method from all regions of Bushehr. Sample size is based on Morgan's table. Discussion of Results and Conclusions: The results of analysis of bivariate techniques show that there is a significant difference between the sexes regarding the incidence of criminal behavior. Also, there is a significant relationship between parental occupational classes in terms of the criminal behavior of young people. The results of the multivariate regression technique showed that 5 variables of satisfaction and intimacy in the neighborhood, participation in crime prevention in the neighborhood, social network, social trust, father's education and mother education in total could explain 32 percent of the changes in the behavior of the criminal youth.
خلاصه ماشینی:
نتايج حاصل از تکنيک رگرسيون چند متغيره نشان داد که ٥ متغير رضايت و صميميت در محله ، مشارکت در جلوگيري از وقوع جرم در محله ، شبکه اجتماعي ، اعتماد اجتماعي ، تحصيلات پدر و تحصيلات مادر در مجموع توانسته اند ٣٢ درصد تغييرات رفتار مجرمانه جوانان را تبيين کنند.
رابطه بين متغيرهايي همچون وضعيت اجتماعي ـ اقتصادي والدين (عليوردينيا و همکاران ، ١٣٨٧؛ قريشيزاده و حسيني، ١٣٧٩)، پيوندهاي اجتماعي (جلاييپور و حسينينثار، ١٣٨٧)، پيشرفت تحصيلي (احمدي و همکاران ،١٣٨٠) و درنهايت طبقه اجتماعي (Backer & ١٩٧٢ ,Wax ;١٩٧٥ ,Basilisk ;٢٠٠٦ ,Milksop) با جرم مورد مطالعه قرار گرفته اند.
همچنين تحقيقات ديگر رابطه بين عواملي همچون ميزان تحصيلات (مظلومان ،١٣٥٠؛ کاجي، ١٣٧٥؛ شعاع کاظمي، ١٣٨٥)، محيط اجتماعي (صالحي و پورمحي آبادي، ١٣٨٦؛ عسگري تفرشي و همکاران ، ١٣٨٩)، فضاي شهري (صالحي، ١٣٨٦؛ جانکي و قورچي بيگي، ١٣٨٧)، روابط خانوادگي (مهدوي و صدفي، ١٣٧٤؛ رستمي، ١٣٧٥؛ يامين پور، ١٣٨٩) بر ميزان جرم و رفتارهاي مجرمانه اشاره داشته اند.
اين پژوهش که در بين ٣٢٠ نفر از شهروندان بالاي ١٨ سال شهر تهران صورت گرفته است ؛ نشان ميدهد که بين سرمايه اجتماعي و جرم رابطه معنادار و منفي وجود دارد.
مطالعه بونانو و همکاران (٢٠٠٩) در ايتاليا٠ نيز نشان داد که بين شبکه هاي١ پيوسته و ارزش هاي مدني به عنوان ١ برخي از 2 مؤلفه هاي سرمايه اجتماعي و جرم رابطه منفي وجود دارد.
Salmi, Venla & Janne Kivivuori (2006) “The Association between Social Capital and Juvenile Crime the Role of Individual and Structural Factors”, European Journal of Criminology, 3(2): 123-148.