چکیده:
این پژوهش با هدف پیشبینی رضایت از زندگی دانشجویان، بر حسب متغیر تجارب معنوی روزانه آنها انجام شد. روش پژوهش «همبستگی» و جامعه آماری شامل همه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه «خوارزمی» بود. نمونه بررسی 200 تن از دانشجویان (100 دختر و 100 پسر) بودند که با روش «نمونهگیری در دسترس» انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس «تجارب معنوی روزانه» اندروود و ترسی (2002) و مقیاس «رضایت از زندگی» داینر و همکاران (1985) بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار 25-SPSS انجام شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین رضایت از زندگی و متغیرهای احساس حضور خداوند، ارتباط با خدا، احساس مسئولیت در قبال دیگران و نمره کلی تجارب معنوی روزانه همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین 15 درصد از واریانس مربوط به رضایت از زندگی به وسیله تجارب معنوی روزانه و 18 درصد از آن، به وسیله احساس حضور خدا تبیین میشود. «ارتباط با خدا» و «احساس مسئولیت در قبال دیگران» توان پیشبینی رضایت از زندگی دانشجویان را نداشتند. براساس نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت: تجارب معنوی روزانه در سطح مطلوبی پیشبینیکننده معناداری برای رضایت از زندگی دانشجویان است و میتواند بهمثابه یک متغیر تاثیرگذار در بهبود کیفیت و رضایت از زندگی دانشجویان مدنظر قرار گیرد.
This research was conducted with the aim of predicting students' life satisfaction in terms of the variable of daily spiritual experiences. The research method was correlational and the statistical population included all BA students of "Khwarizmi" University. The research sample consisted of 200 students (100 girls and 100 boys) selected by convenience sampling method. The research instrument was the "daily spiritual experiences" scale of Underwood and Tersi (2002) and the "satisfaction with life" scale of Diener et al. (1985). Data analysis was done using SPSS-25 software. The results of Pearson's correlation coefficient showed that there is a positive and meaningful correlation between life satisfaction and the variables of feeling God's presence, relationship with God, sense of responsibility towards others and the overall score of daily spiritual experiences. Also, 15% of the variance related to life satisfaction is explained by daily spiritual experiences and 18% of it is explained by the feeling of God's presence. "relationship with God" and " sense of responsibility towards others " could not predict students' life satisfaction. Based on the results, it can be argued that daily spiritual experiences at a good level are meaningful predictors for students' life satisfaction and can be considered as an influential variable in improving students’ life satisfaction.
خلاصه ماشینی:
نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد بين رضايت از زندگي و متغيرهاي احساس حضور خداوند، ارتباط با خدا، احساس مسئوليت در قبال ديگران و نمره کلي تجارب معنوي روزانه همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد.
براساس نتايج پژوهش حاضر ميتوان گفت: تجارب معنوي روزانه در سطح مطلوبي پيشبينيکننده معناداري براي رضايت از زندگي دانشجويان است و ميتواند بهمثابه يک متغير تأثيرگذار در بهبود کيفيت و رضايت از زندگي دانشجويان مدنظر قرار گيرد.
*P 200N= نتايج آزمون همبستگي بين متغيرهاي پژوهش در جدول (1) نشان ميدهد بين رضايت از زندگي و متغيرهاي احساس حضور خداوند، ارتباط با خدا، احساس مسئوليت در قبال ديگران و نمره کلي تجارب معنوي روزانه همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد.
همچنين مقايسه دانشجويان در رضايت از زندگي نشان ميدهد بين دانشجويان دختر و پسر تفاوت معناداري وجود ندارد (05/0 بحث و نتيجهگيري هدف پژوهش حاضر پيشبيني رضايت از زندگي دانشجويان بر حسب تجارب معنوي روزانه آنها بود.
همانگونه که نتايج آزمون همبستگي بين متغيرهاي پژوهش نشان داد بين متغير «رضايت از زندگي» و متغيرهاي «احساس حضور خداوند»، «ارتباط با خدا»، «احساس مسئوليت در قبال ديگران» و نمره کلي تجارب معنوي روزانه همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد.
نتايج تحليل رگرسيون ساده نشان داد تجارب معنوي روزانه ميتواند 15/0 واريانس رضايت از زندگي دانشجويان را بهطور مثبت و معناداري تبيين کند.
, & et al, 2019, "Happiness, life satisfaction and positive mental health: Investigating reciprocal effects over four years in a Chinese student sample", Journal of Research in Personality, V.
S. , & Miller, L, 2007, "Life satisfaction and spirituality in adolescents", Research in the Social Scientific Study of Religion, N.