چکیده:
فضای مجازی با توجه به ویژگیهای منحصر به فرد در کنار تمام محاسن خود دنیایی فرا روی مجرمان گشوده
است که حمایت از جامعه در برابر خطرات آن مستلزم تصویب قوانین خاص و کارآمد میباشد. کودکان به عنوان
قشر اسیب پذیر جامعه با توجه به عدم شناخت صحیح از فضای سایبر در معرض بیشترین خطرات هستند. هرزه
نگاری و نقض حریم خصوصی کودکان در فضای مجازی به مراتب آسان تر و در سطح وسیع انجام میپذیرد و
توریسم جنسی کودکان هر روز رو به گسترش است. استفاده از فضای مجازی کودکان را در معرض بزه دیدگی
آنلاین نیز قرار داده است. بنابراین حمایت از کودکان در برابر بزه دیدگی در کنار سایر حمایتهای حقوق بشری
مستلزم تدوین قوانین کیفری خاص میباشد. در ایران نیز تدوین قانون جرایم رایانهای گامی در جهت مقابله با
خطرات فضای مجازی است و قانونگذارء انتشارات محتویات مستهجن و تصویر خصوصی افرادء آموزش و تسهیل
ارتکاب به اعمال منافی عفت در فضای مجازی را جرم انگاری کرده است. اما در انگلستان داشتن. توزیع» به
اشتراک گذاری و با ساخت تصاویر مستهجن از کودک را جدای از موارد فوق جرم میداند؛ بنابراین فقدان حمایت
خاص از کودکان و عدم تفکیک دقیق بین نوع اعمال ارتکابی در نظام حقوقی ایران احساس میشود و متعاقبا به
امکان مفسد فی الارض شناخته شدن افراد کم سن و سال, به واسطه شرکت در تولید فیلم مستهجن. پیدایش
کودک کار مجازی و ورد سیلی از پروندهها به دادگاه با ادعای نقض حریم خصوصی در کودکی در سالهای آینده
می انجامد.
خلاصه ماشینی:
در ايران نيز تدوين قانون جرايم رايانه اي گامي در جهت مقابله با خطرات فضاي مجازي است و قانونگذار، انتشارات محتويات مستهجن و تصوير خصوصي افراد، آموزش و تسهيل ارتکاب به اعمال منافي عفت در فضاي مجازي را جرم انگاري کرده است ، اما در انگلستان داشتن ، توزيع ، به اشتراک گذاري و يا ساخت تصاوير مستهجن از کودک را جداي از موارد فوق جرم مي داند؛ بنابراين فقدان حمايت خاص از کودکان و عدم تفکيک دقيق بين نوع اعمال ارتکابي در نظام حقوقي ايران احساس مي شود و متعاقبا به امکان مفسد في الارض شناخته شدن افراد کم سن و سال ، به واسطه شرکت در توليد فيلم مستهجن ، پيدايش کودک کار مجازي و ورد سيلي از پرونده ها به دادگاه با ادعاي نقض حريم خصوصي در کودکي در سال هاي آينده مي انجامد.
به اين ترتيب از يک سو، جرم انگاري و احصاي مسئوليت کيفري و مدني براي ناقضين حقوق بشر کودکان مانند حق احترام به تماميت جسماني و رواني، حق سلامت ، حق حريم خصوصي، منع خشونت و استثمار جنسي در فضاي مجازي و با استفاده از اينترنت پيش بيني شده است و از سوي ديگر ضرورت آموزش و ارتقاي سطح آگاهي افراد خصوصا کودکان و نوجوانان به عنوان يک اقدام پيشگيرانه مورد تاکيد قرار دارد.