چکیده:
در دنیای پیچیده امروز، پدیده خجالتی یک معلولیت اجتماعی محسوب میشود. چه بسا افراد با بسیاری از قابلیتها و استعدادها به دلیل خجالتی بودن قادر به فعلیت رساندن توانمندیهای خود نیستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تجارب زیسته معلمان در برخورد با دانشآموزان خجالتی انجام شد.
روشها: این مطالعه با روش کیفی از نوع پدیدارشناسی انجام گرفت. شرکت کنندگان این مطالعه، معلمان مشغول به تدریس در سال جاری بودند که با نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. با استفاده از مصاحبه عمیق اطلاعات جمعآوری شده و تجزیه و تحلیل دادهها با کمک نرمافزار تحلیل دادههای کیفی مکسکیودا و براساس الگوی هفت مرحلهای کلایزی انجام گرفت.
یافتهها: نتایج حاصل از این مطالعه، در رابطه با تجارب زیسته معلمان در برخورد با دانش آموزان خجالتی، در قالب دو کد مفهومی اصلی: اقدامات معلم (شامل کد مفهومیهای فرعی درک و پذیرش کامل دانش آموز و مداخلات و کمکهای معلم)، اقدامات خانواده (شامل کد مفهومیهای فرعی درک و پذیرش کامل کودک و مداخلات و کمکهای اولیا) دسته بندی شدند.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که معلمان و خانواده دانش آموز نقش مهمی در کاهش میزان خجالتی بودن وی دارند. بنابراین معلمان و خانوادهها بایستی در این زمینه اطلاعات لازم را دریافت کنند، تا بتوانند کودکان را در حل این مشکل یاری کنند.
خلاصه ماشینی:
جدول ٣: تجارب زيسته معلمان در زمينه برخورد با دانش آموزان خجالتي (اقدامات خانواده ) (به تصویر صفحه رجوع شود) کد مفهومي اصلي کد مفهومي فرعي واحدهاي معنايي - عدم برچسب زدن به کودک «تو خجالتي هستي» - توجه به احساسات و علاقه کودک - صحبت دوستانه و صميمي با کودک درک و پذيرش کامل - افزايش اعتماد به نفس کودک کودک - تقويت رفتارهاي اجتماعي کودک - بازي و همراهي با کودک در اجتماع - عدم انتقاد بي جا از کودک - اجازه ندادن به سايرين که کودک را خجالتي صدا کنند - همدلي و حمايتگري - کمک به کودک جهت مقابله با اين حس اقدامات خانواده - تشويق کودک براي صحبت درباره علل خجالت کشيدن - صحبت با کودک درباره دوران کودکي خود مداخلات و کمک هاي - اصلاح و بهبود رفتارهاي اجتماعي خود والدين - الگو بودن براي کودک - آماده سازي کودک براي قرارگيري در موقعيت جديد - بازي با کودک - تحسين و حمايت کودک زماني که با احساس خجالت خود مقابله مي کند - فراهم کردن شرايط و موقعيت هاي جديد براي رويارويي کودک با اجتماع بخشي از گفته هاي شرکت کنندگان که به نتايج جدول شماره سه منجر شد، بدين شرح است : شرکت کننده ١ بيان ميکرد: «با کمک اولياي دانش آموز فعاليت هاي فوق برنامه اي براي کودک در نظر بگيريد که او را با جمع کودکان ديگر نزديک تر کند».