چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بستۀ آموزشی تابآوری بر تکانشگری و انعطافپذیری روانشناختی نوجوانان با گرایش به اعتیاد انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه و دورۀ پیگیری دوماهه بود. جامعۀ آماری تحقیق را دانشآموزان دورۀ دوم متوسطه با گرایش به اعتیاد شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398 تشکیل دادند. در این پژوهش، 25 نوجوان با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش بستۀ آموزشی تابآوری را طی دو و نیم ماه در 10 جلسۀ 75 دقیقهای دریافت کردند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامۀ گرایش به اعتیاد (ATA)، پرسشنامۀ تکانشگری (IQ) و پرسشنامۀ انعطافپذیری روانشناختی (PFQ) بود. دادهها به شیوۀ تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با استفاده از نرمافزار آماری SPSS-23 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بستۀ آموزشی تابآوری بر تکانشگری و انعطافپذیری روانشناختی نوجوانان با گرایش به اعتیاد تاثیر معنادار داشته است (0/001>p). براساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که بستۀ آموزشی تابآوری با بهرهگیری از فنونی مانند یادگیری مهارت گفتوگو، آموزش خودآگاهی، نحوۀ کنترل خشم، مدیریت استرس، حل مسئله و تصمیمگیری بهنجار میتواند بهعنوان یک روش کارآمد برای کاهش و بهبود انعطافپذیری روانشناختی نوجوانان با گرایش به اعتیاد مورد استفاده قرار گیرد.
This study investigated the efficacy of a resilience-based curriculum on the impulsivity and psychological flexibility of adolescents with an addiction propensity. This study was quasi-experimental, with pre- and post-testing, a control group, and a two-month follow-up. In the 2019-2020 academic year, the statistical population included secondary high school pupils with a tendency toward addiction. Using a systematic sampling technique, 25 adolescents were selected and randomly assigned to experimental and control groups. Over the course of two and a half months, the experimental group received ten seventy-five minute sessions of a teaching program on resilience. Three students in the experimental group and two students in the control group dropped out of the study after its initiation. This study utilized the addiction tendency questionnaire (ATQ), the impulsivity questionnaire (IQ), and the psychological flexibility questionnaire (PFQ). The data were analyzed using statistical software version 23 and repeated-measurement ANOVA and Bonferroni follow-up tests. The results indicated that the resilience curriculum had a significant impact on the impulsivity and psychological flexibility of adolescents with a tendency toward addiction (p
خلاصه ماشینی:
استادیار، گروه مشاوره ، دانشکده علوم تربیتی و مشاوره ، واحد رودهن ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران اطلاعات مقاله نوع مقاله : پژوهشی تاریخ های مقاله : تاریخ دریافت : ١٤٠٠/٠٦/١٣ تاریخ بازنگری: ١٤٠٠/٠٧/١٤ تاریخ پذیرش : ١٤٠٠/٠٨/٢١ تاریخ انتشار: ١٤٠٢/٠٢/١٨ چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بستۀ آموزشی تاب آوری بر تکانشگری و انعطاف پذیری روان شناختی نوجوانان با گرایش به اعتیاد انجام گرفت .
براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که بستۀ آموزشی تاب آوری بـا بهره گیـری از فنـونی ماننـد یادگیری مهارت گفت وگو، آموزش خودآگاهی ، نحوة کنترل خشم ، مدیریت استرس ، حل مسئله و تصمیم گیری بهنجار می تواند به عنوان یک روش کارآمد برای کـاهش و بهبـود انعطاف پـذیری روان شـناختی نوجوانـان بـا گرایش به اعتیاد مورد استفاده قرار گیرد.
نتایج پژوهش های اسفندیار و همکاران (١٣٩٩)، صدری دمیرچی و همکاران (١٣٩٩)، ضیایی، لطفی کاشانی و وزیری (١٣٩٨)، تسیه حسینی، مدنی و حاج حسینی (١٣٩٨)، محمدی و سجادیان (١٣٩٨)، قزلسفلو و همکاران (١٣٩٨)، قاجاریه و همکاران (١٣٩٧)، محبی، شکری و پورشهریار (١٣٩٧)، ترین و همکاران (٢٠٢٠)، شایخی، قایور- مینایی و تامبورو (٢٠١٨) و آیاش - ابدو، سانچس - روییز و بارباری (٢٠١٦) مؤید آن است که آموزش تاب آوری به کاهش آسیب های روان شناختی، هیجانی، شناختی و اجتماعی افراد مختلف انجامیده است .
بحث و نتیجه گیری پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بستۀ آموزشی تاب آوری بر تکانشگری و انعطاف پذیری روان شناختی نوجوانان با گرایش به اعتیاد انجام گرفت .