چکیده:
پیدایش مدارس و دانشگاهها با هدف کسب دانش و دستیابی به حقایق هستی» منشاء بروز تحولات بسیاری در جوامع انسانی بوده است. آموزش عالی با تخصصی شدن و تربیت نخبگان جامعه در شاخههای مختلف دانش بشری همراه بوده است. با گسترش دانشگاهها نه تنها نیروی انسانی مورد نیاز جامعه تربیت شدهاند» بلکه زیر ساختهای فکری و فرهنگی جامعه برای برخورداری از روشها و فّاوریهای نو نیز فراهم شده است. از این نظر» آموزش عالی را میتوان موثرترین روش سرمایهگذاری در منابع انسانی دانست که با آموزش» دانشافزایی و ارتقای نگرش و مهارتهاء زمینههای فرهنگی - اجتماعی و اقتصادی لازم را برای توسعه ملی فراهم میسازد. توسعه» حرکتی مستمر و پویا برای افزایش توانایی انسانها در رفع نیازهای مادی و معنوی از طریق گسترش متوازن ساختارها و نهادهای اجتماعی است. محر ک اصلی در توسعه جامعه» دانشهای نوین» ایدههای تازه و آرمانهای جدید است. آموزش عالی منبع تولید دانش و ایدههای نو است. نقش آموزش عالی در توسعه اقتصادی کشورهاء چه در اقتصادهای مبتنی بر فّاوریهای پیشرفته و چه در کشورهای تازه صنعتی شده و در حال توسعه» چشمگیر و بیبدیل ارزیابی میشود. نقش هیچ عاملی را در توسعه کشور نمیتوان با عامل انسانی برابر دانست. انسان هم عامل توسعه و هم هدف آن است و بیگمان نقش عامل انسانی با رشد دانش و فاوری ارتقاء مییابد. لازمة نیل به اهداف توسعه ملی» برخورداری از دانش و فناوری پیشرفته است که تنها در سایة پژوهشهای بنبادی» کاربردی و توسعهای حاصل میشود. مسئولیت تولید دانش بنیادی و دانش فنی بر دوش دانشگاهها و مراکز علمی کشور است. امر آموزش از جهات متفاوتی در مسائل مربوط به توسعه اقتصادی مورد توجه قرار میگیرد. توسعه اقتصادی مستقل از توسعه اجتماعی , فنی, علمی و فرهنگی نیست. تمام ابعاد توسعه به یکدیگر پیوستهاند و بر یکدیگر تاثیر متقابل دارند. این مقاله؛ صرفا نقش آموزش عالی را بر توسعه اقتصادی مورد بررسی قرار میدهد.