چکیده:
زمینه و هدف: ضرورت مبارزه و پیشگیری از وقوع جرم شرایطی را فراهم میکند تا ما از ظرفیتهای موجود اجتماعی با رویکرد پیشگیری از وقوع جرم بیشتر استفاده کنیم. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ابعاد پلیس با نهادهای مردمی در پیشگیری از جرائم است.
روش: این پژوهش به روش توصیفی با نمونهگیری سهمیهای و حجم نمونه 278 نفر در استان مازندران و در شهرهای تنکابن، آمل و ساری انجام گرفته است. ابزار اندازهگیری متغیرها پرسشنامه برگرفته از پژوهشهای مختلف است. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار spss و Amos انجام گرفته است.
یافتهها: نتایج پژوهش بیانگر آن است که همبستگی نهادهای مردمی با پلیس در پیشگیری از جرم 567/ 0 که نشاندهنده همبستگی بالا بوده و 31/ 0 از تغییرات پیشگیری از جرم را ابعاد مختلف تعامل نهادهای مردمی با پلیس تعیین میکنند. با توجه به نتایج پژوهش مذاکره بیشترین تاثیر را در پیشگیری اجتماعی و وضعی از جرائم دارد و کمیته مشورتی بیشترین تاثیر را بر پیشگیری انتظامی دارد. نتایج نشان میدهد ضریب همبستگی ابعاد تعامل و پیشگیری 567/ 0 است. همچنین با توجه به میزان ضریب تعیین R2 مشخص میشود که شاخصهای تعامل در مجموع 32/ 0 درصد تغییرات پیشگیری از جرم را پیشبینی میکنند. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان بیان داشت که تعامل نهادهای مردمی با پلیس در پیشگیری از جرائم مثبت و معنیدار است.
Background and Purpose: The need to fight and prevent crime provides the conditions for us to make more use of existing social capacities with a crime prevention approach. Therefore, the purpose of this study is to investigate the effect of police dimensions with public institutions in crime prevention. Method: This descriptive study was conducted by quota sampling and sample size of 278 people in Mazandaran province and in Tonekabon, Amol and Sari cities. The tool for measuring variables is a questionnaire taken from various researches. For data analysis, SPSS and Amos software were performed. Findings: The results of the study indicate that the correlation between public institutions and the police in crime prevention is 0.567 which indicates a high correlation and 0.31 of the crime prevention changes are determined by different dimensions of public institutions' interaction with the police. According to the research results, negotiation has the greatest impact on social prevention and the status of crime, and the Advisory Committee has the greatest impact on disciplinary prevention. The results of the above table show that the correlation coefficient of interaction and prevention dimensions is 0.567. Also, according to the coefficient of determination R2, it is clear that interaction indicators predict a total of 0.32% of crime prevention changes. Therefore, according to the results of the present study, it can be said that the interaction of public institutions with the police in preventing crimes is positive and significant.
خلاصه ماشینی:
یافتــه هــا: نتــایج پــژوهش بیــانگــر آن اســت کــه هــم بســتگی نهادهــای مردمــی بــا پلــیس در پیش گیری از جـرم ٠/٥٦٧ کـه نشـاندهنـده هـم بسـتگی بـالا بـوده و ٠/٣١ از تغییـرات پـیش گیـری از جـرم را ابعـاد مختلـف تعامـل نهادهـای مردمـی بـا پلـیس تعیـین مـی کننـد.
میرقربـانی (١٣٩٩) در پـژوهش بررسـی تعامـل سـازمانهـای مـردمنهـاد و نیـروی انتظــامی بــر پــیش گیــری اجتمــاعی از جــرم در اســتان مازنــدران بــه ایــن نتیجــه رســیدند کــه متغیــر کیفیــت تعامــل و متغیــر انــدازهگیــری تعامــل بــه ترتیــب ، بیش ترین و کم ترین تأثیر را بـر متغیـر پـیش گیـری اجتمـاعی از جـرم دارنـد.
اســدی و همکــاران (١٣٩٦) در پــژوهش مؤلفــه هــا و شاخصــه هــای تعــاملات اجتمـاعی پلـیس در مـدیریت انتظـامی پـیش گیـری از جـرم بـه ایـن نتیجـه رسـیدند که مرتـب بـودن وضـعیت ظـاهری، داشـتن مهـارتهـای ارتبـاطی و اسـتفاده مناسـب از زبـان بـدن در نحـوه تعامـات اجتمـاعی پلـیس تـأثیر بـه سـزایی داشـته اسـت و مؤلفه های سـازمانی ماننـد: امکانـات، تجهیـزات، منـابع و مؤلفـه هـای مـدیریتی ماننـد: هماهنگی بین دسـتگاههـا و نهادهـای مـدنی، سـازماندهـی، برنامـه ریـزی و نظـارت و کنترل نیز از دیگر عوامل مؤثر در مدیریت انتظامی پیش گیری از جرم هستند.
اخشـابی (١٣٩٤) در پـژوهش تعامـل پلـیس بـا مشـارکت مردمـی در پـیش گیـری از جـرم، یافتـه هـای پـژوهش ، نشـان داد کـه مشـارکت و همیـاری بخـش لاینفـک پیش گیری از جرم است کـه طیـف وسـیعی از علـل جـرم و مهـارتهـای قابـل اعتمـاد را بـرای بحـث نیـاز دارد، بنـابراین مشـارکت کـاری تمـامی وزارتخانـه هـا و مشـارکت مردمـی، نهادهـای غیـر دولتـی، بخـش هـای تجـاری و شـهروندان خصوصـی را شـامل مـی شـود.