چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شفقتدرمانی و درمان حساسیتزدایی از طریق حرکت چشم و بازپردازش آن بر عدم تحمل بلاتکلیفی بیماران بهبودیافته از بیماری کووید-19 انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دوماهه بود. جامعهآماری پژوهش را تمامی بیماران بهبود یافته از کووید-19 شهر خرمآباد در سال 1399 تشکیل دادند. نمونه پژوهش 45 نفر بیمار بهبود یافته واجد شرایط و داوطلب شرکت در مطالعه بودند که بصورت هدفمند در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هرگروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش اول، مداخلهی شفقتدرمانی طی 8 جلسه و گروه آزمایش دوم درمان حساسیتزدایی با حرکت چشم را طی 5 جلسه دریافت کردند. ابزار پژوهش مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (IUS) (فریستون و همکاران، 1994) بود. تحلیل دادهها با روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. یافتهها نشان داد بین گروهها در پسآزمون و پیگیری عدم تحمل بلاتکلیفی تفاوت معنیداری وجود دارد (01/0>P). هر دو مداخله در عدم تحمل بلاتکلیفی تأثیر داشتند اما بین دو مداخله تفاوت معنیداری مشاهده نشد (1=P). بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش میتوان گفت هر دو درمان شفقتدرمانی و درمان حساسیتزدایی از طریق حرکت چشم و بازپردازش آن بر عدم تحمل بلاتکلیفی بیماران بهبودیافته از بیماری کووید-19مؤثر بودند.
The present study aims to compare the effects of compassion therapy and EMDR on the Intolerance of Uncertainty of patients recovered from Covid-19. This study was a quasi-experimental type with a pre-test-post-test design, a control group, and a two-month follow-up. The statistical population of included all the patients who recovered from coronavirus and were discharged from the ICU patients in Shohaday-e Ashayer and Social Security Hospitals in Khoramabad between November and the end of December 2020. 45 people were included using a purposeful sampling method and randomly divided into three groups (15 people in each group). The first intervention group received 8 sessions of compassion therapy intervention and the second intervention group received 5 sessions of EMDR therapy intervention. The control group was placed on the intervention waiting list. The Intolerance of Uncertainty Scale (IUS) (Foreeston et al., 1999) was the tool used data were analyzed using analysis of variance with repeated measurements, and Bonferroni's post hoc test. The results showed that there is a significant difference between the groups in the post-test and follow-up Intolerance of Uncertainty (P