چکیده:
ادبیات و شعر شکلی از آفرینش هنری است و همچون دیگر اشکال هنر، برای بررسی و تحلیل مضامین آن میتوان از رهیافتها و روشهای گوناگون استفاده نمود. نگاه به یک مسئله بر اساس چند روش، زاویههای پنهان مسئله را نمایانتر میکند و معرفت و شناخت جامعتری پدید میآورد و چه بسا نتایج متفاوتی را به همراه داشته باشد. تاریخینگری و عرفانی دو رویکرد در متدلوژی و روش تحقیق پژوهشگران است که یکی بر اساس ریشهها و تحولات تاریخی به بررسی موضوع میپردازد و درصدد بررسی عوامل تاریخی پیدایش یک موضوع است و دیگری با نگاهی عرفانی به هنر از جنبه حقیقت، خیال، تشبیه و بیان مفهوم عشق که ظهور و تجلی حسن و زیبایی است، به دنبال معنا بخشیدن به زبان رمزآلود هنر و هنرمند است. این مقاله با روش گردآوری اسنادی و تحلیل محتوا به بررسی مفهوم استعاری عشق در اشعار غاده السمان از دو منظر تاریخینگری و عرفانی میپردازد. نوع مقاله توصیفی-تطبیقی است و تجزیه و تحلیل اطلاعات با رویکرد کیفی تفسیری انجام شدهاست. نتایج بهدست آمده حاکی از آن است که از منظر تاریخینگری با تکیه بر اجماع آرای مورخان هنر، مضامین موجود در اشعار السمان، متاثر از زمان و مکانی است که در آن زیسته و جهاننگریای که نسبت به شرایط پیدا کردهاست که کاملا با آرای تاریخینگران مطابقت دارد. آنچه از منظرعرفانی دریافت میشود، آن است که عناصر شعری السمان برگرفته از جهان بینی و سلوک عرفانی ویژه او است که با ایجاد مفاهیم استعارهای به آن تجسم خاص بخشیدهاست. عشق انسان به انسان، عشق ممکنات است و مجاز عرفانی است و این مفهوم استعاری عشق که درونمایه بسیاری از اشعار وی است، با آرای عرفا همخوانی دارد. طبق تحلیل و دریافت نگارنده، از آنجا که السمان دلبستگیهای عاشقانهاش را با عنصر خیال و نمادپردازی، آنچنان درهم آمیخته که از فراواقعگرایی به آن نمود واقعی بخشیده واحساس و ذوق و آشفته حالیاش شبیه کشف و مکاشفات عرفاست و عشق زمینیاش در مفهوم عشق حقیقی ترکیب شدهاست، در این خصوص، رویکرد عرفانی تفسیر بهتری ارایه میدهد.
Literature and poetry are forms of artistic creation, and like other forms of art, various research approaches and methods can be used to investigate and analyze their themes. By examining a problem through multiple methods, you can discover the hidden aspects of the problem and gain a more complete understanding, which could lead to various outcomes. Historicism and mysticism are two approaches in the methodology and research methods of researchers one of which examines the issue based on its roots and historical developments and it aims to investigate the historical factors of the emergence of a subject and the other with a mystical view of art from the aspect of truth, imagination, analogy, and expression of the concept of love which is the emergence and manifestation of goodness and beauty, it seeks to give meaning to the mysterious language of art and artist. This article explores the metaphorical concept of love in the poems of Ghada Al-Saman with the method of collecting documents and analyzing content from both historicism and mysticism perspectives. The essay is descriptive and comparative, and data analysis was done using an interpretive qualitative approach. The obtained results indicate that from a historicism point of view, relying on the consensus of art historians; The themes in Al-Saman’s poems are influenced by the time and place in which she lived and the worldview that she has found about the situation which is completely consistent with the historical voices of concern. What is perceived from a mystical perspective is that Al-saman’s poetic elements are derived from her special mystical worldview and conduct which has given it a special embodiment by creating metaphorical concepts. The love of man to man is the love of possibilities and it is permissible for mysticism and this metaphorical concept of love, which is the theme of many of her poems, is consistent with the opinions of mystics. According to the author’s analysis and perception; Al-saman mixed her romantic attachments with fantasy and symbolism so much that surrealism has given it a realistic appearance and her feelings, taste, and confusion are similar to the revelations of mystics and her earthly love is combined with the concept of true love; in this regard, the mystical approach offers a better interpretation.
خلاصه ماشینی:
تاريخي نگري و عرفاني دو رويکرد در متدلوژي و روش تحقيق پژوهش گران است که يکي بر اساس ريشه ها و تحولات تاريخي به بررسي موضوع مي پردازد و درصدد بررسي عوامل تاريخي پيدايش يک موضوع است و ديگري با نگاهي عرفاني به هنر از جنبه حقيقت ، خيال ، تشبيه و بيان مفهوم عشق که ظهور و تجلي حسن و زيبايي است ، به دنبال معنا بخشيدن به زبان رمزآلود هنر و هنرمند است .
طبق تحليل ودريافت نگارنده ،ازآن جاکه السمان دلبستگي هاي عاشقانه اش راباعنصر خيال و نمادپردازي ، آن چنان درهم آميخته که از فراواقع گرايي به آن نمود واقعي بخشيده واحساس و ذوق و آشفته حالي اش شبيه کشف و مکاشفات عرفاست و عشق زميني اش در مفهوم عشق حقيقي ترکيب شده است ، در اين خصوص ، رويکرد عرفاني تفسير بهتري ارايه مي دهد.
بنابر اطلاعات و يافته هاي به دست آمده از منابع پيشين ، نگارنده در اين پژوهش ، به مطالعه تطبيقي مفهوم عشق در اشعار غاده السمان از منظر تاريخي نگري و عرفاني پرداخته است .
روش پژوهش هدف اين مقاله ، بررسي مفهوم استعاري عشق در اشعار غاده السمان از دو منظر تاريخي نگري و عرفاني مي باشد.
بر اين اساس ، اين سوالات مطرح اند که اشعار غاده السمان در مضامين خود، مولفه هاي تاريخي نگري و عرفاني را دارا است ؟ مضامين اشعارش و به طور اختصاصي ، مفهوم عشق از منظر کدام يک از دو رويکرد تفسير بهتري مي شود؟ در بررسي موضوع با اين دو رويکرد، متوجه چه شباهت ها و تفاوت هايي مي شويم ؟ نوع مقاله توصيفي -تطبيقي است و تجزيه و تحليل اطلاعات با رويکرد کيفي تفسيري انجام شده است .