چکیده:
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسهی اثربخشی طرحوارهدرمانی مبتنی بر برنامه غنیسازی ارتباطی پذیرش و زوجدرمانی سیستمی تلفیقی بر تعهدزناشویی و انگیزه های بین فردی زوجین آسیبدیده از روابط فرازناشویی انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون سهگروهی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان آسیبدیده از روابط فرازناشویی مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر بابل در نه ماهه اول سال 1398 بود. به منظور انتخاب نمونهآماری با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند، ابتدا 45 نفر انتخاب شده و سپس به صورت تصادفی در گروههای آزمایش اول و دوم و گروه گواه جایدهی شدند (هر گروه 15 نفر). ابزار پژوهش مقیاسهای انگیزه های بین فردی مرتبط با آسیب مک کولئوگ و همکاران(1998) و تعهد زناشویی آدامز و جونز(1997)، استفاده شد. مداخله طرحوارهدرمانی مبتنی بر برنامه غنیسازی ارتباطی پذیرش لئو و مک کی (2012) و پروتکل زوجدرمانی سیستمی تلفیقی فلدمن (1990) در 12 جلسه 90 دقیقهای به صورت گروهی برای گروه آزمایش اول و دوم اجرا شد. دادهها با روش تحلیل کوواریانس و با استفاده و نرمافزار SPSS22 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند. یافتهها: یافتههای آماری نشان داد هر دو رویکرد درمانی مورد استفاده در بهبود تعهدزناشویی و انگیزه های بین فردی شرکت کنندگان موثر بوده است (05/0P)، طرحوارهدرمانی مبتنی بر برنامه غنیسازی ارتباطی پذیرش نسبت به زوجدرمانی سیستمی تلفیقی فلدمن به طور معناداری بر تعهد زناشویی زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی اثربخشتر بود (05/0P). همچنین بین اثربخشی طرحوارهدرمانی مبتنی بر برنامه غنیسازی ارتباطی پذیرش و زوجدرمانی سیستمی تلفیقی فلدمن بر انگیزه های بین فردی تفاوت معنادار مشاهده نشد. نتیجهگیری: مراکز مشاوره و کلینیکهای خانواده در مورد زنان آسیبدیده از روابط فرازناشویی که در معرض پیامدهای روانشناختی پس از خیانت هستند میتوانند از این دو رویکرد با اولویت مشاوره و رواندرمانی گروهی استفاده کنند.
The purpose of this study was to compare the effectiveness of schema therapy based on the communication enrichment program of acceptance and integrated systemic couple therapy on marital commitment and interpersonal motivations of couples affected by extramarital relationships. The current research method is quasi-experimental with a three-group pre-test and post-test design. The statistical population of the study included all women affected by extramarital relationships who referred to counseling centers in Babol city in the first nine months of 2019. In order to select a statistical sample using the purposeful sampling method, first 45 people were selected and then they were randomly placed in the first and second test groups and the control group (15 people in each group). The research tools of McCullough et al. (1998) interpersonal motivations related to injury and Adams & Jones (1997) marital commitment scales (2001) were used. Lev and McKay's (2012) Schema therapy intervention based on acceptance communication enrichment program and Feldman's (1990) integrative systemic couple therapy protoco were implemented in 12 sessions 90-minute as a group for the first and second experimental groups. The data were analyzed by covariance analysis using SPSS22 software at a significance level of 0.05. Statistical findings showed that both therapeutic approaches used were effective in increasing Improving marital commitment and interpersonal motivation (P .