چکیده:
مخفف R&D . یکی از مصادیق سازمانهای نوآور هستند (R&D) سازمانهای تحقیق و توسعه
توسعه) است. این مراکز وظیفه تولید و تجاری کردن ) Development تحقیق) و ) Research
فناوریهای مورد نیاز و حل مشکلات و تنگناهای عملیاتی مجتمع های صنایع نفت، پالایش گاز و
پتروشیمی را که با واحدهای مهندسی آنها امکان پذیر نیست به عهده دارند. واحدهای تحقیقاتی در این
سازمانها وظیفه اصلی ایده پردازی و تبدیل آن به نتایج علمی را به عهده دارند و واحدهای مهندسی و
توسعه کسب وکار، تبدیل دستاوردهای علمی جدید به فناوری و تجاری کردن یعنی بهره برداری از آن را
انجام می دهندبا توجه به اهمیت و تاثیر مراکز تحقیق و توسعه در کسب موقعیت مناسب در بازار کسب و
کار رقابتی امروز، کارکنان این بخش که بیشترین تاثیر را بر کارایی آن دارند از اهمیت بالایی برخوردارند.
چگونگی رهبری این کارکنان در جهت افزایش کارایی سازمان از اهمیت به سزایی برخوردار است؛ به
همین دلیل در مقاله کنونی مروری داریم بر پژوهشهای گذشته، که رهبری در سازمانهای تحقیق و توسعه
به چه صورت است.
خلاصه ماشینی:
رابطه رهبري و نوآوري در سازمانرهبري يکي از عوامل اصلي عملکرد سازمان هاي نوآور است (دنتي و هملين ، ٢٠١٢) به شيوه اي که مديران به کمک آن در محيط کار از اختيارات خود استفاده ميکنند، با کارکنان تعامل برقرار ميکنند و به اهداف خود ميرسند، سبک رهبري ميگويند.
آنها علاوه بر نقش مستقيمي که بر عملکرد دارد به طور غيرمستقيم ، از طريق فرهنگ و ساختار سازماني نيز عملکرد را تحت تأثير قرار ميدهند (جانگ ، ويو و چو، ٢٠٠٨) اغلب سازمان هاي تحقيق و توسعه مبتني بر تکنولوژي توسط مهندسان يا دانش آموختگان رشته هاي علوم پايه اداره مي شوند توانايي متخصصان در کنترل و اداره کار يکي از معيارهاي فردي براي حرفه اي بودن است بر اين اساس مديران بايد اجازه مشارکت به کارکنان داده و بيشتر مسئوليت هاي رهبري را بر عهده گيرند تا آزادي عمل را براي متخصصان جهت برآوردن نيازهايشان فراهم سازند.
در حقيقت براي مديريت تحقيق و توسعه سبک مناسب مطرح شده مديريت مشارکتي در برابر ساير سبک هاي مديريتي و گرايش به فراهم ساختن تماس زياد ميان رهبران و متخصصان است .
تقسيم قدرت در يک سازمان تحقيق و توسعه بسيار ضروري است چرا که محققان واقعا خواهان آنند که دراختيارات مديريتي و اجرايي با ساختار اداري صحيح باشد اين امر به ويژه مايل به سهيم بودن در جنبه اي ازاختيارات مديريتي و اجرايي هستند که فعاليت هاي تحقيقاتي آنها را تحت تاثير قرار ميدهد.
سبک رهبري مشارکتي در اين سبک تمام اعضاي تيم در فرايند تصميم گيري براي اهداف (Participative Leadership) سازمان مشارکت ميکنند.