چکیده:
تصویر و توصیف سیمای معشوق، از مهم ترین موضوعات مطرح شده در شعر فارسی است. تصاویر و توصیفات هم به ترسیم عینی پیکر معشوق کمک میکند و هم نگرش شاعر و نگرش کلی جامعه و فرهنگیرا که شاعر در آن زیسته است، نشان میدهند. شعر عاشقانه بر سه محور اساسی عشق، عاشق و معشوق استوار است و در این میان معشوق محوری ترین شخصیت شعر عاشقانه میباشد به طوری که حضور پررنگ او را در هر دورهای از شعر فارسی میتوان مشاهده کرد. خواجوی کرمانی و وحشی بافقی از شاعران برجسته هستند.هدف از این پژوهش، بررسی تصاویر و توصیفات پیکر معشوق در اشعار دو شاعر معروف میباشد و نشان میدهد تا بدانیم از چه عناصری برای توصیف پیکر معشوق استفاده و چه صفت هایی برجسته شده است. با مقایسۀ اشعار دو شاعر مشخص میشود که هر شاعری پیکر معشوق را چگونه توصیف میکند. بعضی از شاعران توصیف را گسترده میکنند و گروهی دیگر کمتر از توصیف استفاده میکنند.
خلاصه ماشینی:
بررسی ویژگیهای ظاهری وتوصیف پیکرمعشوق در دو منظومه ی گل و نوروز خواجوی کرمانی و فرهاد و شیرین وحشی بافقی دکتر محمدامیر مشهدی 1 مینا سادات ملاشاهی 2 چکیده تصویر و توصیف سیمای معشوق، از مهم ترین موضوعات مطرح شده در شعر فارسی است.
سؤالات پژوهش این است: 1-موضوع عشق در منظومه گل و نوروز و فرهاد و شیرین چیست؟ 2- برای تصویرسازی از پیکر معشوق، از چه عناصری استفاده شده است؟ 3- سیمای مطلوب معشوق در این اشعار چگونه است؟ اهمیت و ضرورت و اهداف اگر چه پژوهشگران مقالات علمی و آثار بسیاری در مورد شاعران نوشته اند، تاکنون این اثر بر اساس ویژگی رفتاری و توصیف سیمای دو معشوق بررسی نشده است.
این سخن شیرین که شرطی در عشق خسرو مینهد چندان استوار و درست نیست عشق فرهاد به شیرین، این عشق و وفاداری را نسبت به خسرو سست کرده است: وقتی خسرو به شکر روی میآورد و فرهاد اظهار عشق به شیرین میکند، شیرین میگوید: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} شخصیت رفتاری معشوق گل در منظومۀ گل و نوروز خواجوی کرمانی عشق در این منظومه خیالی است و حالت رمان دارد.
» (چیتیک،1382: 153) نوروز از پدر اجازه میخواهد که برود: {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} (خواجو،1350: 44-45) نتیجهگیری در این پژوهش، تصاویر و توصیفات پیکر معشوق در دو منظومۀ گل و نوروز خواجوی کرمانی و فرهاد و شیرین وحشی بافقی بررسی شده است.