چکیده:
ادبیات عامه یکی از منابع غنی برای مطالعۀ فرهنگ و تاریخ یک جامعه است دوبیتیها، لالاییها، ترانههای عامیانه، ضربالمثلها، چیستانها، در عین ساختار ساده و مختصرشان، در معنا بسیار عمیقاند و هر کدام داستان و رویدادی را در دل خود نهفته دارند. شهرستان میناب نیز بعنوان یکی از نقاط کشور دارای ادبیات شفاهی غنی و بکر است که متاسفانه محققان کمتر بدان پرداختهاند. در این مقاله با روش تحلیل محتوا و با استفاده از ابزار کتابخانه، چیستانها و ضربالمثلهای رایج در این شهر که محتوای آنها نام یا نقش انواع حیواناتاند، استخراج، بررسی و تحلیل میگردد. نتایج تحلیلها نشان میدهدکه موضوع غالب در کاربرد نام حیوانات در مثلها، انعکاس مسائل اخلاقی و آموزشی است. همچنین بیشترین کارکرد چیستانها متوجه نهاد تعلیم و تربیت بوده که تقویت هوش و حافظه را بدنبال داشته است.
خلاصه ماشینی:
بررسی نقش حیوانات در ضربالمثلها و چیستانهای عامیانه میناب سهراب سعیدی 1 محبوبه اسماعیلی 2 چکیده ادبیات عامه یکی از منابع غنی برای مطالعۀ فرهنگ و تاریخ یک جامعه است دوبیتیها، لالاییها، ترانههای عامیانه، ضربالمثلها، چیستانها، در عین ساختار ساده و مختصرشان، در معنا بسیار عمیقاند و هر کدام داستان و رویدادی را در دل خود نهفته دارند.
اين کنايه نسبت به کسي به کار ميرود که از شيوه درستي براي رسيدن به هدف استفاده نميکند.
tu nabudi digari pālon zanad bar xari هر خر از آن رهوارتري har xare?az ?āri rahvār tari اين مثل زماني به کار ميرود که کسي نخواهد زير بار منت ديگران برود.
کنايه از اين که يک گوسفند براي پذيرايي يک شهر اندک است - کس دست نه چهم خودي نازنت.
کنايه از اين که شخص متکبري است که به ديگران اعتنايي نمي کند.
در هرمزگان چیستانها با عنوان حیوانات دو گونه اند: گونهای که در خود چیستان اسم حیوانی به کار رفته و یا چیستان هایی که جواب آن اسم حیوانی میباشد.
مردم هرمزگان نیز از گذشتههای دور با ویژگی هایی جادویی این دو گونه ادب شفاهی آشنا بودهاند و به زبان رمز و کنایه اسامی بعضی از حیوانات دم دست را به کار بردهاند که بیشتر در پردهاند و پشت پرده معنای کنایی و رمزی مد نظر بوده است.
روی هم رفته در هر دو گونه از حیوانات اهلی ودم دست و رام شده جهت سنجیدن توانایی هوش و ذکاوت افراد به کار رفته است.