چکیده:
صورتبندی نخستین نظریۀ محاکات بر این فرض استوار است که هنر و ادبیات بازنماییِ جهان واقع، یا طبیعت است. در تحلیلهای بعدی، با اینکه دامنۀ موضوع محاکات بسط مییابد و مشتمل بر امر عام، طبیعت زیبا، کنش انسانی، و امر ایدئال میشود، همچنان این فرض باقی میماند که بازنمایی ادبی در حالت واقعنمایانه متوجه مصادیق خارجی یا وضعِ امور است. بهاینترتیب، آنچه نظریۀ محاکات به دست میدهد، علیرغم تنوع و تکثری که در دامنۀ موضوع محاکات قائل است، درنهایت، مستلزم غفلت از دو موضوع بنیادی است؛ یعنی نادیدهگرفتن ساختار واقعیت و نیز تأثیر ساخت معرفتی سوژه بر کیفیت بازنمایی؛ بههمینسبب، در این پژوهش، ضمن پذیرش مفروضات بنیادی نظریۀ محاکات، نخست حدود و ثغور مفهوم تصویر ذهنی روشن میشود. سپس به این موضوع پرداخته میشود که ذهن، امکان بازنمایی یک واقعیت ابتدایی را ازطریق تصویرهایی دارد که گاه ازاساس با وضع امور بیگانهاند. در پایان، با تأکید بر تفکیک واقعیت نهادی و ابتدایی نزد سرل، ضمن جرحوتعدیل دیدگاه وی، اهمیت کاربست این تفکیک در نظریۀ محاکات روشن میشود و تبیین میشود زبان چگونه در تقویمِ ساختارِ واقعیت دخیل است.
The first formulation of the theory of mimesis is based on the assumption that art and literature represent the real world, or nature. In later analyzes, although the scope of the object of mimesis expands to include the general, beautiful nature, human action, and the ideal, the assumption remains that literary representation is realistically concerned with external objects or the state of affairs. Thus, what the theory of imitation yields, in spite of the diversity of the subject matter of mimesis, ultimately entails the neglect of two fundamental issues; that is, ignoring the construction of reality and also the effect of the subject's epistemological construction on the quality of representation. For this reason, in this research, while accepting the basic assumptions of the theory of imitation, we first clarify the limits of the concept of mental image. We then assume that the mind is able to represent a primitive reality through images that are sometimes fundamentally alien to the situation. Finally, by emphasizing Searle's distinction of institutional and brute facts, while modifying his view, we clarify the importance of applying this distinction to the theory of mimesis and explain how language is involved in the regulation of the construction of reality.
خلاصه ماشینی:
برایناساس، به نظر میرسد اکنون وقت آن است که با تدقیق و امعاننظر در اصول مذکور، نظریۀ محاکاتی را بهگونهای جرحوتعدیل کنیم که روشن شود اولاً آیا منظور از اخذ تصویر صرفاً محدود به تصاویر بصری است، دوم اینکه ساختار معرفتی سوژه بهواسطۀ برخورداری از توانایی نگاشت بین حوزههای متفاوت تصویری، چگونه این امکان را فراهم میآورد که بازنمایی تصویری الزاماً به تناظر با وضع امور محدود نباشد و سوم اینکه بازنمایی واقعیت، بسته به اینکه از نوع ابتدایی یا نهادی باشد، به چه میزان به وجود تطابقِ بین وضع امور و بازنمایی زبانی یا هنری است.
کوشش نگارنده در سطرهای آتی معطوف این هدف است که روشن سازد چنانچه در محاکات هنری سه وجه داشته باشیم، یعنی الف) سوژۀ محاکاتکننده، ب) ابژۀ محاکاتشده و ج) تهمیداتِ یا وسایطِ محاکات، دراینصورت نخست، بازنماییِ موضوع محاکاتشده در اثر ادبی به چه میزان متأثر از وضعیت خام و ابتدایی واقعیات است، دوم اینکه ساختارِ معرفتی سوژه در بازنمایی موضوع محاکات چگونه عمل میکند و سوم اینکه بازنماییِ واقعیات نهادی که وابسته به چشماندازِ سوژه و درنهایت توافق اجتماعی و زبانی سوژه درباب واقعیت است، بهمثابۀ واقعیتی اجتماعی و نه «واقعیتی مستقل از اجتماع» (همان: 18) چگونه صورت میپذیرد.
بههرترتیب، پژوهش حاضر ضمن تأکید بر تفکیک واقعیت ابتدایی و واقعیت نهادی، در پی آن است تا روشن کند در نظریۀ محاکاتی، کارکرد هنر به بازنمایی جهان واقع و وضع امور محدود میشود و بنابراین، همواره این کاستی وجود دارد که بازنمایی بخش عظیمی از تجربه که مشتمل بر واقعیتهای نهادی است، مغفول نهاده شود.
Metaphysics University of Isfahan E-ISSN: 2476-3276 Vol. 15, Issue 1, No. 35, Spring and Summer 2023 (Research Paper) Description and evaluating of Gadamer's anti-Platonic approach to mimesis abdollah amini( Assistant professor of philosophy, Department of Educational Sciences, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Kurdistan, Sanandaj.