چکیده:
با توجه به اهمیت وجایگاه خانواده؛ مدیریت درست آن نهاد درطول تاریخ یکی ازدغدغههای اصلی بسیاری ازجوامع بشری بوده و اکنون نیز این امر به عنوان یک مسئله جدی مطرح است. هدف اصلی این تحقیق معرفی و شناسایی سبک مدیریت رفتارخانواده به عنوان یک سازمان، درسیره حضرت ابراهیم (ع میباشد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی_ تحلیلی است. آیات قرآنی متناسب با موضوع تحقیق مورد شناسایی و جستجو قرار گرفته و سپس با مراجعه به تفاسیر به طور دقیق بررسی شده اند و بعد مطالب مستخرج بر اساس الگوی تحلیلی وتوصیفی متناسب با ادبیات مدیریتی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج ویافته های تحقیق حاکی از آن است که سرآغاز هرتحولی دراجتماع باید از کوچکترین واحد اجتماع بشری یعنی خانواده آغاز شود و برای ایجاد تحول مثبت اعمال اصول چهارگانه مدیریتی برای اداره نهاد خانوداه لازم است. اصل اول: خدا محوری ؛ اصل دوم: اهتمام و محبت به خانواده؛ اصل سوم: تاثیر ایمان بر رفتار و اصل چهارم: پذیرش مدیریت مرد درخانواده است.
خلاصه ماشینی:
اصل پذیرش مدیریت مرد درخانواده در اسلام و قرآن با توجه به اهمیت که برای خانواده قایل است جایگاه هـر کـدم را نیز بیان فرموده ودر رأس هرم خانواده رهبری ومدیریت آن را به مرد واگزار کرده و میفرمایند: « (به تصویر صفحه مراجعه شود) ؛(نساء/٣٤) مردان ، از آن جهت که خدا بعضی را بر بعضی برتری داده است ، و از آن جهت که از مال خود نفقه میدهند، بر زنـان تسـلط دارنـد.
چنانکه با دوستان خدا نیز دشمن نبود و همه حبّ و بغض او برای رضای خدا بود و چون رضای خدا بیش از سخط او و رحمت خدا بیش از غضب اوست (جوادی آملی، ١٣٩٤، ج ٦: ٣٧٠) و به تبع وبر اثر مدیریت رفتاری نیک حضرت ابراهیم (ع ) فرزندان آن حضرت نیز تربیت یافته در همین راستا و مطابق فرامین ودستورات الهی بوده ؛ چنانچه علامه جوادی آملی در ذیل تفسیر آیه (به تصویر صفحه مراجعه شود) (بقره / ١٢٧) می فرماید که حضرت ابراهیم و اسماعیل (علیهما السلام ) هنگام چیدن پایه های کعبه با هم نیایش داشتند که پروردگار ما، از ما بپذیر، یعنی معماری و دعا بر عهده هردو بود.
ابراهیم (علیه السلام ) که نسبت به افراد غریبه این گونه دلسوزی میکرد و از سـوی دیگر برای قوم فاسق این چنین از خداوند مهلت میخواهد، باید دید که عمق محبـت و دلسوزی ایشان نسبت به خانواده اش چه مقدار بود؟ لذا خداونـد در قـرآن کـریم از جمله صفات ارزنده که برای حضرت ابراهیم میشمارد مهربانی وبردبار بودن اسـت ، (به تصویر صفحه مراجعه شود)»؛(به راستیکه ابراهیم بسیار بردبـار، دلسـوز و رویآورنـده [بـه سـوی خدا] بود)(هود/٧٥).