چکیده:
تکنولوژی آموزشی در عرصههای متعدد کارایی خود را نشان داده است. هر فرد، سازمان یا نهادی که از روشهای پیشنهادی علم تکنولوژی آموزشی بهره گرفته، بیش از پیش بر بهرهوری و اثربخشی خود افزوده است. تکنولوژی آموزشی در آموزش و پرورش به سان چراغی است که درپیش پای روندگان راه آموزش نهاده است، تا با پرتوافکنی خود راههای ناشناخته و تاریک را روشن سازد. در جهان امروز تکنولوژی آموزشی به مفهوم رویکردی بر چگونگی آموزش در ارتباط با اهداف توانسته است باتکیه بر اصول و یافتههای علمی و به ویژه روانشناسی یادگیری، ابزار وسائل در دسترس را، اعم از اشیاء سادهای همانند گچ و تابلوی کلاس و یا دستگاه پیچیدهای مانند کامپیوتر، برای بهینه کردن آموزش و بالا بردن کیفیت آن به خدمت گیرد و علاوه براین، شیوههایی نشان دهد که دانشآموزان با مطالب درسی خلاقانه برخورد کنند و با راهنمایی معلمان خویش، اقدام به تهیه و تولید برخی از مواد آموزشی مورد نیاز نمایند و در این راه علایق و مهارتهای خود را بکار گیرند تا نتایج مطلوب از آموزش حاصل شود. امورزه منظور از تکنولوژی آموزشی دیگر کاربرد مواد آموزشی نیست، بلکه به معنای مهندس آموزشی، طراحی و معماری آموزش است. به دیگر سخن مهندسی یک فرایند تعلیم و تربیت است. بنابراین همانطور که یک ساختمان نیاز به طراح و مهندی و معمار دارد، یک نظام آموزشی نیازمند تکنولوژی آموزشی است. (والتر، ای، ویتیچ- چارلز، اف، شولز، تکنولوژی آموزشی (ماهیت و کاربرد) ترجمه ایرج اعتماد، شیراز- رهگشا- 1373 ص9) از طرف دیگر، در زمانی زندگی میکنیم که هیچ یک از معلمان به تنهایی قادر نیست با تغییرات موجود حتی در رشتههای تخصصی پیش برود تنها جبران فاصله سرعت تحولات و عقبماندگی هر انسان مددجویی از وایل مختلفی است که تکنولوژی نوین در اختیار ما قرار داده است. لذا درمییابیم که اگر آموزش و پرورش بر پایه علمی استوار نباشد هرگز به صورت فعالیتی ثمربخش و موثر در نخواهد آمد و همیشه به شکل کاری بینظام و آشفته باقی خواهد ماند، به عبارت دیگر پایبند بودن به آموزش سنتی و بدون توجه به آخرین تغییرات و تحولات علمی تنها تنها نتیجهای که میتواند داشته باشد تربیت دانشآموزانی با سواد اندک و غیرکاربردی است که هیچ گونه تاثیر مثبتی، نه در زندگی شخصی خود و نه در توسعه اقتصادی کشور نمیتوانند داشته باشند.
خلاصه ماشینی:
در جهان امروز تکنولوژي آموزشي به مفهوم رويکردي بر چگونگي آموزش در ارتباط با اهداف توانسته است باتکيه بر اصول و يافته هاي علمي و به ويژه روانشناسي يادگيري، ابزار وسائل در دسترس را، اعم از اشياء ساده اي همانند گچ و تابلوي کلاس و يا دستگاه پيچيدهاي مانند کامپيوتر، براي بهينه کردن آموزش و بالا بردن کيفيت آن به خدمت گيرد و علاوه براين ، شيوه هايي نشان دهد که دانش آموزان با مطالب درسي خلاقانه برخورد کنند و با راهنمايي معلمان خويش ، اقدام به تهيه و توليد برخي از مواد آموزشي مورد نياز نمايند و در اين راه علايق و مهارت هاي خود را بکار گيرند تا نتايج مطلوب از آموزش حاصل شود.
تجربۀ شخصي در مدارس بيانگر اين واقعيت است که اکثر معلمان نميتوانند و نميخواهخند در فرايند تدريس به گونه اي سيستماتيک و از روي برنامه هاي از قبل تعيين شده بر خورد نمايند، به بيان روشن آنها تقريبا در هر درسي و در هر کلاسي به ارائۀ مطالب و اطلاعات آن هم به روش سخنراني و با استفاده از حداکثر گچ و تخته کلاس ميپردازند در يک بررسي ساده در سال ٧٨-٧٧ از تعداد ٢٧ مدرسۀ راهنمايي در شهر تهران که مورد بازديد قرار گرفتند، مشخص شد که در ١٩ مدرسه مورد بازديد و سايلي از قبيل اورهد، پروژکتور، 384 اسلايد، فيلم استريپ موجود بوده ، ولي از حدود ٧ سال پيش به اين سو به جز در موارد محدود عملا مورد استفاده قرار نگرفته اند در حالي که تکنولوژي آموزشي ميتواند بازده آموزش را از لحاظ کمي و کيفي افزايش دهد و به آموزگار کمک کند تا از وقت محدود خود که در اختيار دارد حداکثر بهره را ببرد مثلا: به کارگيري اصول تکنولوژي در يکي از مراکز آموزشي توانسته است زمان لازم آموزش افراد را ٢٨% کاهش دهد، و در مجموع چيزي در حدود کل وقت لازم براي آموزش ٢٣٥ نفر از افراد يک لشگر صرفه جويي کند.