چکیده:
هدف این پژوهش تعیین تاثیر اعتماد در رابطه بین رهبری اصیل، رضایت شغلی و تعهد سازمانی (مورد
مطالعه دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد) بوده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر روش
توصیفی-همبستگی و از نظر جمعآوری دادهها میدانی است. جامعهآماری پژوهش، کلیه کارکنان دانشگاه
علوم پزشکی شهرکرد ( ٤٦٧ نفر) بودند که از بین آنها که با توجه به متغیرهای پژوهش (چهار متغیر اصلی با
١٧ مولفه) به ازاء هر متغیر و مولفههای آن ( ١٩ نفر) یعنی جمعا ٢٥٥ نفر به عنوان نمونه تعیین و به شیوه
تصادفی طبقهای انتخاب گردیدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامههای رهبری اصیل والوموا و همکاران
٢٠٠٨ )، اعتماد سازمانی آلونن و همکاران ( ٢٠٠٨ )، تعهد سازمانی آلن و مایر ( ١٩٩٠ ) و رضایت شغلی مینه )
بودند. روایی پرسشنامهها توسط متخصصان تایید و ضریب پایایی، با استفاده از فرمول آلفای MSQ سوتا
٧٨٥ و رضایت . ٨٣٤ ، تعهد سازمانی ٠ . ٧٨٩ ، اعتماد سازمانی ٠ . کرونباخ برای پرسشنامه رهبری اصیل ٠
٧٧٤ برآورد شد. جهت بررسی فرضیات پژوهش از مدل معادلات ساختاری و رویکرد کمترین . شغلی ٠
مربعات جزئی استفاده گردید. نتایج به دست آمد نشان داده است که رابطه بین رهبری اصیل با رضایت
شغلی؛ رهبری اصیل با تعهد سازمانی و رهبری اصیل با اعتماد سازمانی (هر سه مورد) مثبت و معنادار بوده
است.
همچنین روابط بین اعتماد با رضایت شغلی و اعتماد با تعهد سازمانی نیز مثبت و معنادار بوده است. رابطه
بین رضایت شغلی با تعهد سازمانی نیز مثبت و معنادار بوده است. همچنین اعتماد سازمانی رابطه بین رهبری
اصیل با رضایت شغلی و رهبری اصیل با تعهد سازمانی را نیز تسهیل میکند. که این نقش در رابطه رهبری
اصیل با تعهد سازمانی پر رنگتر است.