چکیده:
ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻓﻨﺎور ﻧﻮﭘﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺤﻮر ﮐﻠﯿﺪی اﻗﺘﺼﺎد داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن ﺑﺮای توسعه کارآفرینی، ﻓﻨﺎوری و ﻧﻮآوری در اﻗﺘﺼﺎد ﮐﺸﻮرﻫﺎ اﯾﻔﺎی ﻧﻘﺶ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﭼﺎﺑﮑﯽ و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﻨﺎوریﻫﺎ و راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﻧﻮﯾﻦ داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن، آنﻫﺎ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ ﻣﯽﺳﺎزد. اﯾﻦ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﺣﻮزه ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ و اﻧﺪازهﺷﺎن دارای وﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ آﻧﻬﺎ را ﻣﺘﻔﺎوت از ﺳﺎﯾﺮ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ از ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻓﻨﺎور ﻧﻮﭘﺎ در ﭼﻬﺎر دﺳﺘﻪ ﺣﻤﺎﯾﺖﻫﺎی ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ، ﻣﻌﺎﻓﯿﺖﻫﺎی ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ، ﺣﻤﺎﯾﺖﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺎزار و ﺣﻤﺎﯾﺖﻫﺎی ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪی ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﺳﯿﺎﺳﺖﮔﺬاران ﺑﺮ اﺳﺎس وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻓﻨﺎور ﻧﻮﭘﺎ اﻗﺪام ﺑﻪ ﻃﺮاﺣﯽ اﺑﺰارﻫﺎی ﺳﯿﺎﺳﺘﯽ در ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ از ﭼﻬﺎر دﺳﺘﻪ ﻓﻮق ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﯿﺰان ﮐﻪ ﻧﻈﺎم ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ، ﺟﺎﻣﻊﺗﺮ و دﻗﯿﻖﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻓﻨﺎور ﻧﻮﭘﺎ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﺪ اﻣﮑﺎن ﺗﺤﻘﻖ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖآﻣﯿﺰ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. تصمیمات مشارکتکنندگان نظام مالی برای نیل به هدف توسعه مالی دارای اهمیت است. زیرا تصمیمات مالی مشارکتکنندگان در یک نظام مالی منسجم بر پایه عرضه وتقاضای مالی است که بر حجم منابع مالی و مصارف مالی تاثیر قابل توجه ای دارد. از این رو، الگوهای تصمیم گیری مالی مناسب باعث بهبود عملکرد بازارهای مالی کشورها، افزایش سهم مشارکت افراد و دیگر پدیدههای مطلوب در سطح خرد و کلان میشود در بخش مالی یکی از وظایف بسیار مهم نظامهای مالی ارائه خدمات تامین مالی برای این پروژهها میباشد. نظامهای مالی رابطهمدار (بانک محور) برای تحقق این وظیفه در بخش حقیقی نیازمند ساز و کار مناسب برای این امر میباشند. در این تحقیق با توجه به اهمیت شرکتهای نوپا و تامین مالی آنها در ایران به ارائه مکانیزمی برای رفع موانع توسعه و ایجاد این شرکتها از طریق نظام بانکی توضیح میدهیم و در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﯿﺖ و وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی رﺷﺪ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻓﻨﺎور ﻧﻮﭘﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺤﻘﻖ اﯾﻦ رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺮداﺧﺘﻪ و در اداﻣﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺮﺧﯽ ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده درکشور بیان شده است.