چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی میزان اثرگذاری متغیرهای اجتماعی بر شاخصهای امنیت اجتماعی (مقایسه تطبیقی بین کشورهای ایران و ترکیه) انجام گرفته است. این تحقیق از نوع توصیفی؛ از نظر روش اجرا، استقرایی و از نظر زمانی از نوع مقطعی است. مطالعه حاضر به شیوۀ اسنادی و تحلیل ثانویه و با استفاده از رگرسیون ساده و چندگانه و در جامعۀ آماری شامل کشورهای ایران و ترکیه انجام شد و دادههای آن از یک بانک اطلاعات دادهای، شامل دادههای پیمایش ارزشهای جهانی (WVS) در فاصله 2000 تا 2020 جمعآوری شد. با توجه به اینکه دادهها از سال 2010ـ2016 در سایت بارگذاری نشده و قابل دسترس نیستند، دادههای بازه زمانی مذکور برای عنوان تحلیل انتخاب نشدند. ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه است که در این پژوهش، یک نوع پرسشنامه بر اساس مقیاس لیکرت تدوین شد. نتایج نشان دادکه میزان امنیت اجتماعی در کشورهای ایران و ترکیه تفاوت معناداری ندارد (p>0. 05) و میانگین امنیت اجتماعی نیز برای هر دو کشور نزدیک به هم است. همچنین مولفههای مشارکت اجتماعی (p <0. 05، t=44. 72، 0. 25= β)، رفتار مدنی (p <0. 05، 40. 88 t=، 0. 22= β)، اعتماد اجتماعی (p <0. 05، 33. 13 t=، 0. 21= β)، مدارای اجتماعی (p <0. 05، 27t=، 0. 19= β) و هویت اجتماعی (p <0. 05، 23. 36 t=، 0. 17= β) بیشترین تاثیر را در شاخص امنیت اجتماعی ایران دارند. در کشور ترکیه نیز مولفههای طبقه اجتماعی (p <0. 05، t=26. 93، 0. 23= β)، هویت اجتماعی (p <0. 05، 22. 07 t=، 0. 20= β)، اعتماد نهادی (p <0. 05، 22t=، 0. 18= β) و رفتار مدنی (p <0. 05، 19. 15t=، 0. 16= β) بیشترین تاثیر را در شاخص امنیت اجتماعی دارند. لازم به ذکر است که مولفه مشارکت اجتماعی در ترکیه غیرمعنادار بوده و بر شاخص امنیت اجتماعی این کشور تاثیر نداشته است.
The aim of this study was to investigate the effect of social variables on social security indicators (comparative comparison between Iran and Turkey). This research is descriptive; it is inductive in terms of execution method and cross-sectional in terms of time. The present study was performed by documentary and secondary analysis using simple and multiple regression in a statistical population including Iran and Turkey and its data from a database, including Global Value Survey (WVS) data from 2000 to 2020 was collected. Due to the fact that the data from 2010-2016 have not been uploaded on the site and are not available, the data for the mentioned period have not been selected as the title of the analysis. The data collection tool is a questionnaire. In this study, a type of questionnaire was developed based on the Likert scale. The results showed that the level of social security in Iran and Turkey is not significantly different (p> 0.05) and the average social security for both countries is close to each other. Also components of social participation (p , B = 0.25), civic behavior (p b = 0.22), social trust (p t = 26.93, β = 0.23), social identity (p <0.05, t = 22.07, β = 0.20), institutional trust (p <0.05, t = 22, β = 0.18) and civic behavior (p <0.05, t = 19.15, β = 0.16) have the greatest impact on the social security index. . It should be noted that the component of social participation in Turkey is non-significant and has not affected the country's social security index.
خلاصه ماشینی:
ميزان احساس امنيت در بين مردم ايران (دامنه ١٠٠ـ٠) (منبع : مطالعات محقق ) (به تصویر صفحه مراجعه شود) نگاه کلي به جدول فوق مؤيد وضعيت پايين امنيت اجتماعي در کشور ما [در سال هاي مـورد مطالعه ] بوده است .
طبقه بندي عوامل امنيت اجتماعي در مطالعات پيشين طبقه بندي عوامل مطالعات پيشين سحابي و ديگران (١٣٨٨)، نوروزي و فولاديسپهر(١٣٨٨)، کامران و عبادتي عوامل اجتماعي ـ اقتصادي نظرلــو( ١٣٨٨)، نبــوي و همکــاران (١٣٨٧)، رســولي و صــالحي (١٣٨٩)، سيدميرزايي و ديگران (١٣٩٠) و خدري و يحييزاده (١٣٩٤) عبـدي و همکــاران (١٣٨٧)، قـدرتي و ديگــران (١٣٨٨)، باباخــاني (١٣٨٨)، نقش نهادهاي نظم و قانون با پنــاهي و ديگــران (١٣٨٨)، رودانــي و ديگــران (١٣٩٠)، نجــات و يــاوري تأکيد بر پليس (١٣٨٨)، ترابي و همکاران (١٣٨٥)، کريمايي و همکـاران (١٣٨٨)و پورمـون (1389) آسيب هاي اجتماعي آقايي و تيمورتاش (١٣٨٩) و آهي و ديگران (١٣٨٩) ساروخاني و هاشم نژاد (١٣٩٠)، نيازي و همکاران (١٣٨٩)، جعفري، نادري و ديگـــران (١٣٨٨)، دلاور و جهانتـــاب (١٣٩٠)، نيـــازي و شـــادفر (١٣٩٠)، سرمايه اجتماعي ميرزاخاني و همکاران (١٣٩٧)، جکسون (٢٠٠٧) و لايندسـتروم و همکـاران ( 2003) عوامل جغرافيايي (فضا، محل سـاروخاني و نويـدنيا (١٣٨٥)، شـاه حسـيني (١٣٨٤)، عبـادينـژاد و ديگـران سکونت و نابرابريهاي شهري) (١٣٨٨)، کارگر (١٣٨٩)، لوبووا و متاني (٢٠٠٤) و اولسن (٢٠٠٧) نقش مديريت صالحي و افشاري نادري (١٣٨٨) و ضرابي و جمال نژاد (١٣٨٩) تأثيرات وسايل ارتباط جمعي قاسمي (١٣٨٨)، سلطانيفرد (١٣٨٦) و پوريان (١٣٨٨) هويت قومي نبوي و همکاران (١٣٨٧) راهکارهاي ارتقاي ارائه الگو احمدي مقدم (١٣٨٩)، امانت (١٣٩٠)، تشکري (١٣٩٠) و مؤمني (١٣٩٠) سؤالات پژوهش آيا ميزان امنيت اجتماعي در کشورهاي ايران و ترکيه تفاوت دارد؟ مؤلفه هاي اجتماعي تأثيرگذار در شاخص هاي امنيت اجتماعي ايران و ترکيه کدام اند؟ مدل مفهومي در تحقيق حاضر، با اتخاذ رويکردي مقايسه اي و تطبيقي، شاخص هاي اجتماعي، اقتصـادي و امنيت اجتماعي مطالعه شده و از نظر تطبيقي، جهت و شدت اثرگذاري هرکدام از اين شـاخص هـا در بين کشورهاي ايران و ترکيه بررسي و از منظر مقايسه اي، روند تغيير در اين شاخص هـا در دوره ٢٠٢٠ـ٢٠٠٠ سنجش شده است .