چکیده:
قراردادهای بیمهء عمر به منزلهء یکی از اقسام عقود،تحت شمول عموم مادهء 1 قانون بیمه قرار گرفته و از قواعد عمومی قراردادها تبعیت میکنند.با این وجود دخالت عنصر«احتمال»در این نوع قراردادها،جدید بودن و تحول گستردهء آنها در طول دورانی که بشر این قراردادها را برای راحتی خویش ابداع نموده است،ماهیت و آثار حقوقی قراردادهای مذکور را در ابهام قرار داده است. در این مقاله تحلیل ماهیت یگانهء کلیهء تمام اقسام قراردادهای بیمهء عمر و مطالعه آثار جداگانه سه قسم عمدهء این قراردادها(بیمه عمر در صورت حیات،در صورت وفات و مختلط)بررسی میشود.در برخی موارد بحث تطبیقی نیز به عمل آمده است.
خلاصه ماشینی:
"در این نوع از قرارداد بیمهء عمر،خطر فوت و نیز احتمال زنده ماندن بیمه شده به
و طرف صوری قرارداد است و بیمه شده حق تغییر و تعیین ذینفع را دارد.
مواد قانون بیمه راجع به بیمهء عمر گفته شده نکات زیر قابل استنباط است:
حقوق اشخاص ثالث در قراردادهای بیمه عمر و تعلیق این قراردادها به طور دقیق بررسی
این امر دلالت دارد،استنباط میشود انعقاد قرارداد بیمه عمر به صورت دخالت،به این
این شریط در انعقاد قرارداد بیمه عمر نیز مورد نیاز است.
نیز دیوان عالی این کشور مقرر نموده که هر ایالتی میتواند انعقاد قراردادهای بیمه را از سوی هریک از اشخاص حقیقی و حقوقی که طبق قانون آن ایالت فاقد صلاحیت
با این وجود بیمهء عمر از ابتدا مبنایی برای دو حرکت نادرست بوده است،اولی شرطبندی و قمار در عمر دیگران و دیگری وسوسهء شیطانی قتل بیمه شده از سوی ذینفع برای
طرفین از انعقاد قرارداد قمار و شرطبندی بر روی عمر بیمه شده است فاقد اعتبار می
در صورت فوت و مختلط)پذیرش بیمه شده ممکن است همراه با معاینات پزشکی یا بدون آن باشد ولی در مواردی که سرمایهء بیمهای زیادی تعیین میشود یا بیمه شده
قانونی نظیر رابطه کارگری و کارفرمایی،بیمهگذار برای پرداخت اقساط حق بیمه با بیمهگر طرف قرارداد به حساب میآید،این بیمه شده است که در واقع حق تعیین و
یکی از اقسام بیمه عمر در صورت فوت در حقوق آمریکا بیمهء شخصی است که در
در این قرارداد در بیشتر موارد شخص بیمه شده به عنوان ذینفع تعیین میشود و"