خلاصه ماشینی:
"کانت یکی از نخستین متفکرانی بود که ذهنش را فقط بر فلسفه متمرکز کرد،و دشواری نوشتههای او تا حدودی از این امر ناشی میشود که عامدانه میکوشید فلسفه را حرفهای کند و به آن همان وقت علوم تجربی را بدهد،با این همه،اصالت او ریشههایی بمراتب ژرفتر داشت.
» کتاب جدید و عالی مانفرد کوهن نخستین زندگینامه اساسی از کانت است که از زمان فاجعهء تاریخی آلمانی منتشر میشود،و چهرهای که او تصویر میکند،چهرهء کاریکاتوری و آشنای آن استاد کنارهگیر پروسی نیست.
اما امروزه بسیاری از شرکتهای آلمانی در لندن از این نکته غافل نیستند که از بزرگداشت مرد انگلیسی ناشناسی که به عظمت کانت کمک کرد و،بنابراین، آلمان را برای دو قرن آشیانه فلسفه ساخت،کوتاهی نکنند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) منشاء آنها شباهت کامل داشت:هردو از یهودیان وین بودند،هردو وین را ترک کردند،هردو نگاه دنیای انگلیسی زبان را نسبت به امواج اندیشههای فلسفی در وین تغییر دادند،و هردو بر کل کندوکاوهای فلسفی تأثیرگذار بودند.
اما تنها ملاقاتی که از آنها ثبت شده است،دیداری بود که ویتگنشتاین با تعرض به پوپر آنرا ترک کرد.
وقتی ویتگنشتاین غالب پرسشهای متعارف فلسفی را در باب اخلاق و متافیزیک بدون جوان میگذاشت و آنها را فدای بحث در باب مفاهیم خالص زبانشناختی میکرد،پوپر همواره این جهانیتر بود.
ویتگنشتاین حتما آنرا اساسا فلسفه نمیدانست؛به نظر او،تحقیقات فلسفی چیزی کاملا جدید است و به هیچصورت-طبق آن فرمول مشهور- «پابرگی بر آثار افلاطون نیست.
کاتلین برک،که آخرین شاگرد فارغ التحصیل تیلر در آکسفرد بود،و اکنون استاد یونیور سیتی کالج لندن است،براستی کتابی نوشته است که هم جذابیت آثار تیلور را نمایش میدهد و هم نگاهی نقادانه و جدی و خونسردانه بر این آثار میافکند."