خلاصه ماشینی:
"از آن طرف در زمان آغاز به انتشار مجله سوره نوجوانان،ده-یازده سال از تأسیس حوزهء هنری میگذشت؛و در این مدت،حوزه-لا اقل در بخش ادبیات داستانی و شعری خود-صاحب هویتی-چه به لحاظ اعتقادی و سیاسی و چه سلوک هنری-شده بود؛که مخاطبان آثار آن را خاص و محدود کرده بود(هرچند در چند سال اخیر بعد از آتشبس،بسیاری از چیزها در حوزهء هنری،ازاینرو به آنرو شده،و مشیای به کلی متفاوت باگذشته،در آن،پی گرفته میشود.
این بود که قبل از انتشار مجله،به حوزه پیشنهاد کردم که نام مجله،یک نام هنری زیبای فاقد جهتگیری خاص،و متفاوت با نامهای جنگها،کتابها،و حتی دیگر نشریهء جدید التأسیس حوزه در آن زمان(سوره) باشد،و نام حوزهء هنری سازمان تبلیغات اسلامی نیز به عنوان صاحب امتیاز،در شناسنامهء نشریه،ذکر نشود.
هرچند حقوق ماهانهای که من به عنوان سردبیر مجله و دیگر همکارانم به خاطر مسؤولیتهای دیگرشان میگرفتیم،در مجموع شاید کمتر از یک پنجم حقوقی بود که مثلا شهرداری به دستاندرکاران مسؤولان نشریهء تحت پوشش خود میپرداخت و ما هم-امروز میبینیم که ظاهرا بیجا-حد اکثر صرفهجویی را در هزینههای جاری مجله به عمل میآوردیم (درحالیکه میتوان گفت:از این بابت،حوزه هیچ مضایقهای نداشت)اما به دلیل ارزانی قیمت مجله،عدم استفاده کامل از تسهیلات رایج وزارت ارشاد برای مطبوعات مشابه،بویژه، نداشتن آکهی،قیمت تمام شدهء مجله،به مراتب بیش از بهای پشت جلد آن بود.
بعد از دو-سه سال،دوستان یا دوستداران گلکـ-که من آنها را نیز دوست خود میدانم- جسته و گریخته پرسیدهاند:چرا گلک دیگر منتشر نمیشود؟و من به فراخوار حال پاسخی کوتاه یا بلند دادهام،اما کوتاهترین پاسخ شاید این باشد که نمیتواند!این پاسخ،گاهی برای آنان توأم با همدردی و ابراز تأسف بوده است."