خلاصه ماشینی:
"قانون دیوان عدالت اداری فصل اول-تشکیلات ماده 1-در اجراء اصل یکصد و هفتاد و سوم (173)قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به منظور رسیدگی به شکایات،تظلمات و اعتراضات مردم نسبت به مأمورین و ادارات و آئیننامههای دولتی خلاف قانون یا شرع یا خارج از حدود اختیارات مقام تصویبکننده،دیوان عدالت اداری زیر نظر رئیس قوه قضائیه تشکیل میشود.
ماده 10-به منظور تجدید نظر در آراء شعب دیوان در مواردی که در مواد بعدی این قانون مشخص شده است،شعب تشخیص دیوان از یک رئیس یا دادرس علی البدل و چهار مستشار تشکیل میشود و ملاک درصدور رأی،نظر موافق حد اقل سه عضو است.
ماده 19-حدود صلاحیت و اختیارات هیأت عمومی دیوان به شرح زیر است: 1-رسیدگی به شکایات و تظلمات و اعتراضات اشخاص حقیقی یا حقوقی از: آئیننامهها و سایر نظامات و مقررات دولتی و شهرداریها از حیث مخالفت مدلول آنها با قانون و احقاق حقوق اشخاص در مواردی که تصمیمات یا اقدامات یا مقررات مذکور به علت برخلاف قانون بودن آن و یا عدم صلاحیت مرجع مربوط یا تجاوز یا سوء استفاده از اختیارات یا تخلف در اجراء قوانین و مقررات یا خودداری از انجام وظایفی که موجب تضییع حقوق اشخاص میشود.
ماده 25-مرجع رسیدگی به تقاضای دستور موقت موضوع ماده(16)قانون،شعبهای است که به اصل دعوی رسیدگی میکند لکن در مواردی که ضمن درخواست ابطال مصوبات از هیأت عمومی،تقاضای دستور موقت شده باشد،ابتدا پرونده جهت رسیدگی به تقاضای مزبور به یکی از شعب ارجاع میشود و در صورت صدور دستور موقت در شعبه مرجوع-الیه،پرونده در هیأت عمومی خارج از نوبت رسیدگی خواهد شد."