چکیده:
این مقاله به بررسی وضعیت احساس آنومی اجتماعی،سیاسی و اقتصادی در میان جوانان شهر تهران پرداخته است.آنومی،وضعیتی است که در آن شرایط،فرد احساس بیهنجاری نموده و به نوعی اغتشاش،گسستگی و فقدان اجماع بین فرد و جامعه اشاره دارد. یافتههای بهدستآمده از آزمون دیدگاه 005 نفر از جوانان شهر تهران را در خصوص گسترهء شرایط آنومیک در ابعاد سهگانهء آنومی اجتماعی،اقتصادی،و سیاسی منعکس مینماید.همچنین دادههایی مربوط به مدل علی تحقیق که از طریق روش«لیزرل» به دست آمده،نشان میدهد که شکلگیری احساس آنومی اقتصادی در میان آنومی سیاسی نیز حدود 52 درصد به احساس آنومی اجتماعی و 32 درصد به احساس آنومی اقتصادی وابسته است.به طوری که هرچه احساس آنومی اجتماعی در میان جوانان افزایش مییابد احساس آنومی اقتصادی نیز افزایش یافته و هرچه احساس آنومی اقتصادی وابسته است.به طوری که هرچه احساس آنومی اجتماعی در میان جوانان افزایش مییابد احساس آنومی اقتصادی نیز افزایش یافته و هرچه احساس آنومی اقتصادی و اجتماعی افزایش مییابد،احساس آنومی سیاسی نیز سیر صعودی به خود میگیرد.
خلاصه ماشینی:
"پس میتوان انتظار داشت که این رفتار انحرافی و آنومی اجتماعی بیشتر در میان اقشار کمدرآمد و فقیر رخ دهد؛گروهی که همانند هر انسانی میل به پیشرفت و ارتقا دارد و بالطبع آرزوها و اهدافی را در زندگی دنبال میکند ولی به دلایل گوناگونی از جمله آموزش رسمی و نیز پایگاه اقتصادی،قادر به فراهم کردن امکانات جهت برآوردن اهداف نیست طبق نظر مرتن هنگامی که جامعه هدفمحور باشد ثروت و امکانات مادی،بیش از همه موردتوجه قرار میگیرد افرادی که دارای آموزش رسمی محدود و منابع اقتصادی کم هستند به زودی در مییابند که راهی برای کسب ثروت و دیگر راههای موفقیت بهطور قانونی برای آنها میسر نیست.
یافتههای تحقیق حاضر نشان میدهد که پاسخگویان مناطق مختلف شهر تهران احساس یکسانی از شرایط آنومی اقتصادی در شهر تهران ندارند و این احساس به تفکیک مناطق مختلف شهر تهران که حاکی از بافت اجتماعی و اقتصادی متفاوت است تغییر مییابد.
مقایسهء تطبیقی میانگینهای استانداردشدهء مقیاسهای سهگانهء فوق نشانگر آنست که پاسخگویان وضعیت و شرایط آنومیک را در سه خردهنظام جامعه به ترتیب بالاترین حالت آن به شرح زیر احساس نمودهاند: درجهء اول:احساس آنومی اقتصادی با میانگین 3/89 درجهء دوم:احساس آنومی اجتماعی با میانگین 3/08 درجهء سوم:احساس آنومی سیاسی با میانگین 3/83 براساس یافتههای مذکور از نظر جوانان گستردهترین نابهنجاری در جامعهء کنونی مربوط به شرایط اقتصادی است و در مرحلهء دوم نابهنجاری اجتماعی و در درجهء سوم نابهنجاری سیاسی جامعه."