چکیده:
هدف پژوهش حاضر عبارت است از بررسی میزان فعالیت الکتریکی عضلات شکمی و تاکنندههای ران در وضیعتهای مختلف از حرکات دراز و نشست و کرانچ.آزمودنیهای این پژوهش را 15 داوطلب مرد سالم(سن 4/1-+52/21 سال،قد 86/5-+3/175 سانتیمتر،وزن 2/6-+4/73 کیلوگرم،و چربی بدن 1/2-+4/12 درصد)، بدون سابقهء بیماریهای عصبی،کمر درد و آسیب در مفاصل و عضلات بالاتنه و ران تشکیل میدادند.اطلاعات الکترومیوگرافی سطحی شامل میانگین الکترومیوگرافی (AEMG) به صورت همزمان از عضلات شکم (راست شکمی و مایل خارجی)و تاکنندههای ران(راسترانی و خیاطه)در حرکات دراز و نشست و کرانچ و در ترکیبی از وضعیتهای زانوی خم و باز و در حالتی که پاها ثابت یا آزاد گذاشتهشده بودند جمعآوری و ثبت شد.میانگین الکترومیوگرافی عضلات در هریک از حرکات با انجام 5 دقیقه تکرار و به کمک مترونرم به لحاظ زمانی نرمالسازی شد.
نتایج نشان داد عضلات تاکنندهء ران به میزان زیادی هنگام حرکت دراز و نشست درگیر میشوند (31/468-+8/5417 میکروولت)،درحالیکه میزان فعالیت آنها در حرکت کرانچ بسیار اندک است (53/310-+7/1659 میکروولت).از طرفی عضلات شکمی در هر دو حرکت کرانچ(54/1303-+/39878 میکروولت)و دراز و نشست(09/548-+3/8106 میکروولت)به میزان بالایی درگیر میشوند.همچنین،فعالیت عضلات تاکنندهء ران در حرکت دراز و نشست هنگامی که زانوها خم و پاها بدون حمایت بود افزایش یافت(از 335-+5/2226به 8/404-+/2641 میکروولت)،درحالیکه این وضعیت سطح فعالیت عضلات شکمی را تغییر نداد.نتایج کلی این پژوهش نشان داد هریک از عضلات تاکنندهء ران و تنه در انواع مختلف حرکات تمرینی یکسان عمل نمیکنند.هر گونه دستکاری و یا تعدیل در این حرکات باعث میشود تا از میان عضلات تاکنندهء تنه و مفصل ران یکی به صورت اختصاصی وارد عمل شود و بقیه به صورت همکار عمل کنند.
خلاصه ماشینی:
"اطلاعات الکترومیوگرافی سطحی شامل میانگین الکترومیوگرافی (AEMG) به صورت همزمان از عضلات شکم (راست شکمی و مایل خارجی)و تاکنندههای ران(راسترانی و خیاطه)در حرکات دراز و نشست و کرانچ و در ترکیبی از وضعیتهای زانوی خم و باز و در حالتی که پاها ثابت یا آزاد گذاشتهشده بودند جمعآوری و ثبت شد.
فرضیههای زیادی در مورد چگونگی تعدیل حرکات تمرینی جهت تأثیرگذاری بیشتر آن بر عضلات خاص وجود دارد که به تغییر در دامنهء حرکتی7،یا تغییر وضعیت آغازین برای حرکت دراز و نشست و کرانچ میتوان اشاره کرد(مثل خم یا راست بودن زانوها و ثابت یا آزاد نگه داشتن پاها هنگام انجام این حرکات)(1،27).
بنابراین هدف پژوهش حاضر عبارت است از بررسی فعالیت الکتریکی عضلات شکمی(راست شکمی و مایل خارجی)،و تاکنندهء ران(راست رانی و خیاطه)در حرکات دراز و نشست و کرانچ با تغییر زاویهء زانوها، همچنین در وضعیتهایی که پاها ثابت یا آزاد نگه داشته شدهاند.
با توجه به دادههای شکل 2 مشاهده میشود که سطح فعالیت عضلهء مایل خارجی در هریک از دو حرکت کرانچ و دراز و نشست بهطور مجزا در وضعیتهای مختلف تحت تأثیر وضعیت پاها و زاویهء زانو قرار نمیگیرد.
تغییر میانگین AEMG عضلهء خیاطه در وضعیتهای مختلف حرکات کرانچ و دراز و نشستبحث و نتیجهگیری نتایج پژوهش حاضر نشان داد عضلات تاکنندهء ران به میزان زیادی حین حرکت دراز و نشست درگیر میشوند،درحالیکه میزان فعالیت آنها در حرکت کرانچ بسیار اندک است.
اندرسون و همکاران چنین بیان میکنند که فعالیت زیاد عضلات تاکنندهء مفصل ران در این وضعیت جهت جلوگیری از چرخش لگن به عقب1 صورت میگیرد و در این حرکت سطح فعالیت عضلهء مایل خارجی نسبت به راست شکمی پایینتر است(1)."