چکیده:
یکی از هدفهای یادگیری زبان،ایجاد ارتباط با دیگران و گشودن پنجرهای به دنیای دیگر است.اما با وجود اینکه دانشآموزان ایرانی طی شش سال متوالی به یادگیری زبان میپردازند،تعداد کمی از آنها موفق میشوند،در تکلم به زبان انگلیسی مهارت نسبی کسب کنند. این ضعف عمومی را میتوان به عواملی از قبیل استفاده از روشهای نادرست در تدریس،ناتوانی معلمان در تکلم،کمبود فرصت تکلم، کلاسهای پرجمعیت،فقدان انگیزه در دانشآموزان و شیوهی برگزاری امتحان کنکور نسبت داد.در مقالهی حاضر به یکیک این عوامل و راهکارهای پیشنهادی اشاره شده است.
خلاصه ماشینی:
"باید یادآور شد که آموزش سنتی زبان خارجی در شرایط غیر طبیعی کلاس و در حالتی که یک ساختار به خصوص در چندین جمله تکرار میشود،در بهترین شرایط به ایجاد مهارت تشخیص و تولید جملات صحیح محدود میشود،ولی توان استفاده از ساختار مورد نظر برای بیان نیات متفاوت در موقعیتهای طبیعی را ایجاد و تقویت نمیکند[نوروزی خیابانی،8731].
در این فعالیت،نه تنها دانشآموزان از تمرینهی ایفای نقش به خوبی استقبال میکنند،بلکه اگر در نقش یک بومی یا اهل زبان صحبت کنند،امکان استفاده از زبان برای آنها بیشتر میشود،ایجاد ارتباط هم به صورت کلامی و هم به صورت غیر کلامی تقویت میشود و موقعیتی را که ممکن است در شرایط طبیعی با آن روبهرو شوند،تجربه میکنند.
برای تقویت مهارت شنیداری و گفتاری بهتر است که دبیران و استادان در کلاسهای خود به زبان انگلیسی صحبت کنند تا گوش دانشآموزان با آهنگ کلمات و جملات انگلیسی آشنا شود و به آن عادت کنند.
با توجه به خصوصیات درس زبان انگلیسی و تقویت مهارت شنیداری و گفتاری که تمرین و فعالیت زیادی را از سوی دانشآموزان میطلبد و طبعا وقت زیادی از کلاس را به خود اختصاص میدهد،افزایش تعداد دانشآموزان بر کیفیت آموزش آنها تأثیر زیادی میگذارد.
درحالیکه امروزه یادگیری زبان انگلیسی به عنوان زبان بین المللی از اهمیت ویژهای برخوردار است و هرکس بخواهد همگام با زمان حرکت کند و از منابع و اطلاعات جهانی بهره بگیرد،باید از دانش زبانی کافی برخوردار باشد که این خود به انگیزهای بالا نیاز دارد."