خلاصه ماشینی:
"الف)مقدمه فردی که به فکر ارتکاب جرم میافتد،ممکن است آن اندازه از جسارت برخوردار باشد که بتواند به تنهایی و بدون واسطه دیگری جرم موردنظر خود را در خارج محقق سازد و ییا اینکه به هر دلیلی نخواهد خودش در صحنه جرم حاضر باشد ولی چون خواهان وقوع آن جرم بوده، از پس پرده بر کار مباشر جرم،نظارت،هم فکری و همکاری،میکند و در پی این همکاری جرم موردنظر نیز واقع میشود و چنین فردی را که به صورت فرعی و تبعی مجرم را یاری میرساند ولی در عملیات سازنده یا عنصر مادی جرم، دخالت مستقیم ندارد،معاون و چنین عملی را معاونت در جرم میگویند.
همچنین باید عمل مثبت مادی بطور کامل انجام شده باشد؛زیرا شروع به جرم معاونت،مجازات ندارد و یا به عبارت بهتر چندان قابل تصور نیست(هرچند معاونت در شروع به جرم قابل تصور و مجازات است)و ارتکاب آن فعل نیز مقدم یا مقارن با وقوع جرم اصلی باشد لذا افعالی که بعد از وقوع جرم اصلی انجام میشود، در حقوق ایران معاونت محسوب نمیشود ولی ممکن است به عنوان جرم مستقل در نظر گرفته شود.
ذکر این نکته نیز ضروری است که در وقوع تحریک لازم نیست که شخص معینی موردنظر فرد باشد بلکه اگر یک جمع نیز تحریک شده و از بین آنها یک نفر یا همگی آنها مرتکب جرم موردنظر شوند،محرک به عنوان معاون قابل مجازات است البته به شرط اینکه آن تحریک موثر باشد و رابطه سببیت عرفی بین تحریک و ارتکاب به جرم وجود داشته باشد در غیر این صورت اگر مجرم اصلی خود از انگیزه کافی برای ارتکاب جرم برخوردار باشد به گونهای که اگر آن تحریک هم نبود باز هم او مرتکب آن جرم میشد دیگر معاونت محقق نمیشود."