چکیده:
کدها یا قانوننامههای هزارهء نخست حوزهء مدیترانه-مانند الواح دوازدهگانه و کدهای تورات-محصول سنت ابتدایی علمی1بین النهرین بودند؛سنتی که در آن«رسالهها»ی حقوقی به شکل فهرستهایی از مثالهای موردی تدوین میشدند.این رسالهها همانند نمونههای پیشین خود که به خط میخی بودند،در آغاز،به عنوان منابع توصیفی حقوق2شناخته میشدند،نه منابع هنجارین(نورماتیو)آن؛چون نظریهای که متن قانون را منبع مستقل حقوقی میدانست هنوز شکل نگرفته بود.با وجود این،دانشمندان حقوق و انقلاب روشنفکریای که دانش تحلیلی حقوق3را ایجاد کرد،زمینه دگرگونی این ویژگی را فراهم کردند.آن کدها با نسبت دادن شأن قانون و استقلال به خود«مقدس»شدند و در نتیجه،توانستند به مثابه مجموعههایی از قواعد فراگیر و هنجارین شناخته شوند.
خلاصه ماشینی:
"قانون بودن بدان معناست که آن متن باید منبع حقوقی هنجارین یا قاعدهمند
این دوره نیز کشیده میشود،در زبان کاوشگران جدید به نام کدهای قانون2
حکم خود را تغییر داده است و چنین قاضیای باید دوازده برابر خواستهء
شده ولی در عوض ضوابط این عنوان بیان نمیشود و اگرچه به اصولی که
در سایهء این شکاف است که باید دومین قطعه از مؤخرهء اثر حمورابی که
بحثهای زیادی وجود دارد که آیا کدهای قانون خاور نزدیک باستان اساسا
استدلال نیز اینگونه میتوان پاسخ داد که اگرچه کدهای قانون باستان
از این مهمتر جایگاه خود متنهای قانون در ساختار حقوق اساسی
این امکان وجود دارد که بین النهرینیان در مورد قابلیت به کارگیری صحیح
به ویژه،شورای شهر آشور از این دستور عمل برای ارجاع به
»[15]اگرچه این موضوع چنان بیان شده که گویی خداوند تصمیم خود را
تغییر داده،ظاهرا کلام پادشاه کنایه از این است که خود لوح را چنان چرخانده
حکومت این اصول بر سرتاسر آن شاخه از حقوق است-به شیوهای طولی
اگر به وعدهء این روشهای جدید به سرعت وفا نگردید،بدین علت بود که در
فقهای یهودی4از این نیز پیشتر رفتند و آن را مبنای تمامی حقوق یهود
آنچه از متن الواح دوازدهگانه بر جای مانده بسیار کمتر از آن است که
این موارد به دست فقهای یهودی به یک کد قانون مربوط به
قانون محورانه را یافت(آیا این نشان«اگر چیزی از میان دو پا عبور کند»در مورد چیزی که از زیر
صورت گرفته وجود دارد؛از قبیل آنچه توسط واتسون برای این قطعه پیشنهاد شده:"